^#smrgSAHAF Avrupa Birliği ve Türkiye: Siyasal Kurumlar, Çıkar Grupları, Kamuoyu, Ortaklık Belgeleri -

2000'li yıllarda Avrupa Birliği, Türkiye'nin en çok tartıştığı konulardan birisini oluşturmaktadır. Türkiye'de Avrupa Birliğini tartışan tarafları, kabaca 'yeniden yapılanmacılar', 'statükocular' ve 'seyirciler' şeklinde üç grup içinde değerlendirebiliriz. Yeniden yapılanmacılar, dünyada moderniteyle beraber gelen kavram ve kurumların işlevselliğini yitirdiğini, dolayısıyla artık çağımızın temel anlayışının küresel ölçekte düşünmeyi ve bu yeni dünyanın değerlerine göre yeniden yapılanmayı zorunlu kıldığını ifade etmektedirler. Statükocular ise kendi içinde homojen değildirler. Bu grupta çoğunluğu Türkiye'deki iktidar seçkinleri oluşturmaktadır. Ancak statükocular arasında otoriter sol, otoriter sağ gibi siyasal gruplar da yer almaktadır. Kendi aralarında tam bir homojenlik olmamakla birlikte bu grupta yer alanların kaygıları, AB'nin reform taleplerinin bizi Yugoslavya örneğinde olduğu şekilde parçalayacağı ve ulus devleti zafiyeti konularında yoğunlaşmaktadır. Diğer grupta yer alan seyirciler, toplumun genelini oluşturmaktadır. Şimdiye değin yapılan kamuoyu anketlerinde toplumun geneli, AB'ye üyeliğe destek vermiştir. Ancak zaman zaman, AB ülkelerinde yaşanan bazı gelişmeler tepki yaratsa da, seyircilerin büyük bir bölümü AB'ye üyelikten yanadır. Bu kitapta, Avrupa'nın bütünleşmesini, ağırlıklı olarak neo - fonksiyonelist teorinin ışığında, siyasal kurumların, çıkar gruplarının ve kamuoyunun tutumu açısından incelenmektedir.

Kitapta Yer Alan Bazı Konular:
- Değişen Paradigma, Çatışan Uygarlıklar ve Bölgesel Bütünleşme
- Genel Kavramsal Çerçeve ve Teorik Yaklaşım
-Avrupa Birliği Yolundan Önemli Bir Aşama Olarak Avrupa Toplulukları ve Diğer Birlikler
-Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Aktörler ve Birlik Kavramı
-2000'li Yıllarda Avrupa Birliği
-Türkiye ve Avrupa Birliği