^{#smrgKİTABEVİ} Ayı Eve Dönüyor - 2001

Rafi Zabor'un ilk romanının kahramanı, Charlie Parker, John Coltrane ve Omette Coleman'dan kendi kişisel üslubunu çıkarmaya çalışan bir alto saksofon virtüözü. Aynı zamanda da yürüyebilen, konuşabilen Shakespeare'den ve Blake'den özdeyişler söyleyen bir ayı. Bu ayının çok keskin ironi duygusu, onu kıymet bilmeyen bir megakentte sanatçının ve hayvanın çekeceği Avrupa'nın sirk ayılarının soyundan gelen (ve genetik kumarın şaşırtıcı rastlantılarının ürünü olan) Ayı'yı ilk tanıdığımızda, arkadaşı ve bakıcısı Jones ile birlikte, çok aşağılayıcı bulduğu sokak danslarıyla hayatını zar zor kazanıyor Ama Ayı'nın (kendini kozmik düzeyde mutsuz etme dışında) bir yeteneği de, o mucizevi dudak yapısıyla alto saksofon çalabilmesi. Günün birinde oturduğu apartman dairesinden cesur bir çıkış yapıyor, Arthur Blythe ve Lester Bowie ile birlikte New York kulübünde buluşuyor (aslında roman boyunca gerçek müzisyenler roman karakterleriyle dirsek dirseğe yaşıyor). Böylelikle müziksel ve romantik bir "odise"yi başlatıyor. Bir kulüp baskınını. New York'un en karanlık cezaevinde geçen upuzun geceler izliyor. Ardından özgürlük geliyor, onu bir plak anlaşması, bir yeraltı şöhreti, zaman zaman komik, zaman zaman korkutucu, bir yandan da ilham verici bir turne izliyor. Araya bir de İris adlı bir kadınla, anatomik açıdan uygun, türler arası bir aşk karışıyor.

Sonunda Brooklyn Köprüsü'nün içindeki bir caz kulübüne dönüşen zaten yaşanıyor. Ayı orada solosunu çalarken heyetinin kopuk parçaları bir araya geliveriyor, bunun rüzgarı onu eve dönüşe sürüklüyor (Arka kapaktan)