^{#smrgKİTABEVİ} Babamın Emanetleri: Ragıp Nurettin Eğe'nin Birinci Cihan Harbi Günlükleri ve Harbin Sonrası Hatıratı 1915 - 1919 -

13 Kânun-ı sâni 1915. Sabah annem beni beşte uyandırdı. Ağabeyim ve Münir de kalktılar. Enver ber-mu'tâd uyuyordu. Havaiyyat arasında çaylar içildi. Münir'le beraber valideye bir daha veda ederek ayrıldım. Köprü'de Sabit ve Ahmed ve saireden mürekkeb birinci postaya tesadüf ettim. Tam yedide mektepte idim. Biraz sonra arkadaşlar geldiler. İki taburdan iki firari varmış, bizimle gideceklermiş! Listeden iki kişi çıkartmak icâb ediyor. Tahsin ve İsmet... Biraz sonra Memduh kaldı onun yerine İsmet'i tekrar içimize alabildik. İhsanla Maçka'ya ve oradan yavaş yavaş Sirkeci'de Ali Efendi Lokantası'nda karın doyurduktan sonra Merkez Kumandanlığı'na yollandık. Soğuk pis bir bina... Resmiyyeti ifâdan sonra bize büyük bir oda gösterdiler. Herkes oradan geçermiş, şimdi de sıra bizim. Gecenin bir kısmım eğlence ve tagannî ile geçirdik... Alay kumandanımızın tavsiyesiyle buradan bir hatve bile uzağa ayrılamazmışız. Çünkü kaçarmışız. Hey'et-i askeriyyemizin dârü'l-fünûndan söyleyip bitiremedikleri silsile-i tahkirâta bu da bir zamîme oluyor. Ne ise şimdi bunların hepsinden mühim bir Turan var. Mektepten 97 kuruş vermişlerdi buradan da tam dört lira verdiler.

14 Kânun-ı sâni 1915. Garip bir muadele... Beş liraya yakın para aldık, onbaşı sözü ortalıkta dönüyor, ne olacağız? Bu hâlâ meçhul! Geceyi câmi'nin sert tabanı üzerinde yarı uykuda geçirdik. Sabahleyin beşte hepimiz hazırız.. Haydarpaşa'ya gideceğiz. Bir kanun iskeleye kadar refakat etti. Vapora bindik. Haydarpaşa'dayız. Kanuna vekâlet eden nefer kağıtlarımızın muamelesini yaptırdıktan sonra kağıtlarımız ellerimize verildi.. Artık kendi başımıza seyahat edeceğiz. Ulukışla'ya kadar onumuza bir bilet verdiler... (Kitaptan)