^#smrgSAHAF Bulantı - 1995

Bu üzüntü kemiriyor onu, biliyorum, usul usul, için için kemiriyor: Üstesinden gelmek gerek diyor, ama ne kendini avutacak, ne bu üzüntüyü silkinip atacak güçte, Zaman zaman, şurda burda, şöyle bir yoklamadan edemiyor hüznünü. Bu bir avuntu oluyor. Öğüt verir gibi, ciddi ciddi derdini dökmek avutuyor onu. Odalarda yalnız kaldığında düşünmesin, kafasını oyalasın diye şarkı mırıldanacağını duyarım. Ama her gün aynı kadın: Hırçın, ağlamış, bitkin ve kirli.