İyi Aile Yoktur'un yayımlanmasını takip eden yıl Türkiye'nin değişik yerlerinde çocuk hakları üzerine konuştum. Özellikle veliler ve öğretmenler sıklıkla aynı şeyi dile getiriyorlardı: “Kitabınızı çok sevdik ama çocukların da kolay anlayabileceği bir kitap yazsanız keşke” İyi Aile Yoktur'u öğrencilerine okuttuğunu söyleyen ilkokul öğretmenleriyle tanıştığımda çok mutlu oluyordum. İmza günlerinde kitabı ilkokul çağındaki çocuğu / yeğeni / torunu için aldığını söyleyen yetişkinler olduğunda da. İyi Aile Yoktur'u her yaşta insan için yazdığımı hep ısrarla söyledim.
Karabük'e konuşmaya gittiğimde, Karabük Üniversitesinde çocuk gelişimi öğretim üyesi Prof. Dr. Şehnaz Ceylan da, çocukların da haklarını anlayabilecekleri, daha anlaşılır dilde yazılmış bir kitaba yine de ihtiyaç olduğunu söyledi. Aynı şeyi -özellikle gelişim psikologlarından- birkaç kişi daha tekrarlayınca, hem çocuklar hem yetişkinler için Bütün Çocuklar İyidir'i yazmaya karar verdim. Hep vurguladığım gibi, her birimizin içinde anne, baba ve çocuk var. Nitekim çocukların içinde de anne, baba ve çocuk var. Sıkıntılarımızın her biri, içimizdeki anne ve babanın içimizdeki çocuğa karşı cephe almasından, onu ezmesinden kaynaklanıyor.
Çoğumuz, içimizdeki çocuğa sert, kötü davranıyor, onu korkutuyor, bastırıyoruz. Bunun nedeni, çocuklarla ilgili bazı önyargılara sahip olmamız. Bu kitabın amacı, o önyargıların aşılabilmesine biraz olsun katkı sağlayabilmek. Çünkü içimizdeki çocuğun bizim tarafımızdan sevilmeye, anlaşılmaya ihtiyacı var. Çocuklar için geçerli olan her şey, bu açıdan, yetişkinler için de geçerli. Bu kitaptaki cümlelerin her biri, yetişkinleri de kapsıyor. Bize içimizdeki çocuğu disipline etmemiz, hizaya sokmamız öğretildi; bunları yapmazsak çocuğun kötü davranacağı hissi ve düşüncesi her birimizin içine yerleştirildi. Hayır, içimizdeki çocuk hiçbir zaman kötü davranmaz.
İçimizdeki çocuğun kimilerinin "kötü" dediği kimi davranışları oluyorsa eğer, bunun nedeni, içimizdeki anne-babanın içimizdeki çocuğa kötü davranmasıdır. İstismara uğramamış hiçbir çocuk başkalarının "kötü" dediği şekilde davranış biçimlerine ihtiyaç duymaz.