^#smrgSAHAF Çifte Krallık -

Genç bir kadın, deniz kıyısındaki bir kasabada, bir sonbahar şafak vakti tek başına dolaşırken, dev gibi bir dalganın kendisine doğru geldiğini görür ve koşarak sahilden uzaklaşır. Sonunda kendini, müşterisiz, garip bir otel olan ve labirenti andıran bir yapıda bulur. Genç kadın, bu kaygı verici ama güvenli bulduğu yerden bir daha ayrılamaz veya belki de ayrılmak istemez. Otel adeta başka bir dünyadır; her türü çelişkiden arınmış, büyülü bir dünya... Değişim yok, sadece sükûnet var. Dışarıda ise yaşamın tehlikeleri, güvensizliği... İçerisi ve dışarısı, her şeyin değişmez yasalarına itaat ettiği otel'in biraz hüzün veren sükûneti, yaşamın tehlikeli güvensizliği, Rilke'nin deyişiyle sözcüklerin sadece kendisinde 'edebi ve tatlı' oldukları o 'çifte krallığın' belik de birbirleriyle uyuşmaları imkansız gerçekleri hep daha belirginleşerek anılarını ona göndermeyi sürdürürler. Genç kadın ilk günlerin güçlüklerine göğüs gerdikten sonra, içinde kopan fırtınaların yol açtığı bir tür sonsuzluğa boyun eğecektir.