^#smrgSAHAF Herkes Kadar - 2002

“Olmayacak şey, Ağbim aradı akşamüstü. ‘Akşam size geleceğiz,' dedi, evde miyiz, değil miyiz, sormadan. Niye geleceğini kestirdiğim için sesimi çıkartmadım. Sesi donuktu; hal hatır sorma faslını kısa tutmuş, sesindeki sert ton canımı sıkmıştı. Masamda biriken işleri temizleyecektim o gün, elimi süremedim, çakıldım kaldım öylece. Nicedir, sağda solda, ‘Kimse ne üzer ne sevindirir beni,' diyor, insan sözünün hep yalan olduğundan dem vuruyordum. Birden, anladım ki her şeye rağmen birisi kalıyormuş, sözleri derinlerden ses getiren.”

Behçet Çelik'in öyküleri, öykü sanatının ana kanalında akıyor: İnsanın günlük hayattaki rolleri... Gündelik hayat parçaları ve parça parça ruh halleri... Anlık duygular, gelgeç hislenmeler, jestler, tavırlar... “Hayatın içinden” öykünmeciliğinden uzak, sade ve has öyküler.