^#smrgSAHAF İçimin Sesi - 2001

İçimin Sesi
Dolayısıyla
Kendimle Kısacık Bir Söyleşi
- Ne diye bir kitap daha?
- Sorularım tükenmedi. Yanıt - deneyişlerim de öyle. Özlemlerim dipdiri; söyleyeceklerimi mahmuzlayıp duruyor. Sürekli koşturmadayım. Gel de yazma!
- ‘İçimin Sesi', - öncekiler değil miydi?
- Her yazdığım içimin sesi. Bu kez, bir başka türlü içimden geldi, açık - seçik belirleyeyim, dedim.
- Bu kitabın yeniliği neresinde, peki?
- Dedim ya; soruları, yanıtları, havası, esintileri, duyarlığı duyarsızlığı, akıllılığı deliliği, - daha bilmem nesi, yaşantılarımı dile dökme çabalarım. Sayılası şeyler mi bunlar.
- Ya daha sonra, kuşkusuz sonrası varsa?
- Dura soluklana, ya da pek durmadan, hep yeniden başlamayı bitiremediğime göre: Benim için sonrası varsa, sonrasını da görürüz.
- Bazan...
- Bazan yazdıklarının boşuna olduğunu biliyor musun, diyecektin değil mi?
- Boşsa boş, o zaman da susmaya dönüşürüz. İstesek de istemesek de böyle.
- Yazdıklarımın okunup okunmadığına gelince...
- Yazması benden. Okunacağını sanıyorum. Gerçekte: Canı isteyen okur, istemeyen okumaz.