İş Cinayetleri Almanağı 2012, sadece geçtiğimiz yıl basına yansıyan iş cinayetleri haberlerine yer vermiyor. Artık aramızda olmayan işçiler için sürdürülen adalet mücadelelerinin nasıl başladığı, süreç içerisinde nasıl yol alındığı ve gelinen noktada davalardaki son durumlar anlatılırken Adalet Arayan İşçi Aileleri'nin her ayın ilk pazarı düzenledikleri Vicdan ve Adalet Nöbeti'ne değiniliyor; ailelerin bir arada ve ısrarla tüm sorumluların yargılanmasını sağlamaya dönük çabalarına da yer veriliyor. İş Cinayetleri Almanağı 2012 iş cinayetlerinde yakınlarını kaybedenlerin ailelerine de seslenerek mücadeleye davet ediyor.
Hayatını kaybedenler haberlere konu olmuyor, gazetede birkaç satır veya ölüm biçimine bağlı olarak üç beş sütun yer buluyor. İşçiler kalıcı olarak sakat kalıyor, ağır yaralı olarak tedavi görürken veya yakalandıkları meslek hastalığı sonucunda sessizce ve yavaş yavaş hayatlarını kaybediyor. Hayatını kaybeden işçilerin geride kalan aileleri ısrarla. "kaza, kader değil cinayet" diyerek adalet mücadelesini sürdürüyor. Bizler Adalet Arayan İşçi Aileleri''nin acılarını yüreğimizde hissediyoruz. Her birimiz bu vahşi düzende, başımıza her an benzer bir "kaza"nın gelebileceğinin farkındayız. İş cinayetlerine mani olabilmenin yolunun ailelerle dayanışmaktan geçtiğini biliyoruz. Anlayarak, unutmayarak, unutturmayarak, "bir daha olmaması" için birlikte mücadele ederek umudumuzu taşıyacağımız günlere...
İş Cinayetleri Almanağı 2012, sadece geçtiğimiz yıl basına yansıyan iş cinayetleri haberlerine yer vermiyor. Artık aramızda olmayan işçiler için sürdürülen adalet mücadelelerinin nasıl başladığı, süreç içerisinde nasıl yol alındığı ve gelinen noktada davalardaki son durumlar anlatılırken Adalet Arayan İşçi Aileleri'nin her ayın ilk pazarı düzenledikleri Vicdan ve Adalet Nöbeti'ne değiniliyor; ailelerin bir arada ve ısrarla tüm sorumluların yargılanmasını sağlamaya dönük çabalarına da yer veriliyor. İş Cinayetleri Almanağı 2012 iş cinayetlerinde yakınlarını kaybedenlerin ailelerine de seslenerek mücadeleye davet ediyor.
Hayatını kaybedenler haberlere konu olmuyor, gazetede birkaç satır veya ölüm biçimine bağlı olarak üç beş sütun yer buluyor. İşçiler kalıcı olarak sakat kalıyor, ağır yaralı olarak tedavi görürken veya yakalandıkları meslek hastalığı sonucunda sessizce ve yavaş yavaş hayatlarını kaybediyor. Hayatını kaybeden işçilerin geride kalan aileleri ısrarla. "kaza, kader değil cinayet" diyerek adalet mücadelesini sürdürüyor. Bizler Adalet Arayan İşçi Aileleri''nin acılarını yüreğimizde hissediyoruz. Her birimiz bu vahşi düzende, başımıza her an benzer bir "kaza"nın gelebileceğinin farkındayız. İş cinayetlerine mani olabilmenin yolunun ailelerle dayanışmaktan geçtiğini biliyoruz. Anlayarak, unutmayarak, unutturmayarak, "bir daha olmaması" için birlikte mücadele ederek umudumuzu taşıyacağımız günlere...