^#smrgSAHAF Kanepe Atıştıran Kedi - 1997

Jim Qwilleran, fırça bıyığının aşağı bükülü durmasından da anlaşılacağı üzere biraz canı sıkkın ve keyifsiz hazırlamıştı bekar kahvaltısını. Neskafesini sıcak musluğundan doldurduğu suyla yaptı; koca koca kahverengi taneler su yüzeyinde döndü durdu. İçindeki kırıntılar artık küf kokusu saçmaya başlamış bir teneke kutudan biraz kurabiye çıkardı. Sonra pencerenin yanındaki masaya bir kağıt havlu yaydı. Havadaki pustan süzülüp gelen kent güneşi, mobilyasız dairenin kasvetini daha da ortaya çıkarıyordu. Tatsız tuzsuz kahvaltısını eden Qwilleran, başındaki dört sorunu gözden geçirdi: Şu anda kadınsız. Tahliye ihtarnamesi almıştı ve üç haftaya kadar evsiz kalacaktı. Güveler ensesindeki faaliyeti aynı hızla sürdürürse, kravatsız kalacaktı. Ve bugün genel yayın yönetmenine yanlış bir laf edecek olursa, pekala işsiz de kalabilirdi. Hiç keyif verici görünmüyordu ilerisi. Neyse ki arkadaşsız değildi. Kahvaltı masasının üzerinde kocaman bir sözlük, bir yığın kitap, içinde tek bir pipo duran pipoluk ve bir teneke tütünün yanında - birde Siyam kedisi duruyordu.