^{#smrgKİTABEVİ} Kış Yolculuğu - 1997

Kış Yolculuğu birinci tekil şahısta yazılmış bir tür anlatıydı, yarı düşsel bir ülkede geçiyordu ama yüklü gökler, karanlık ormanlar, yumuşak tepeler ve yeşilimtrak tesviye havuzlarıyla kesilen kanallar, kurnazca bir ısrarla Flandres ya da Ardennes manzaralarını anımsatıyorlardı. Kitap iki bölüme ayrılmıştı. Kısa olan birinci bölüm bilmece gibi sözcüklerle, bir şeylere başlangıç teşkil edebilecek bir yolculuğu dile getiriyordu, öyle ki bu yolculuğun her safhası bir başarısızlıkla sonuçlanıyor ve bunun sonucunda isimsiz kahraman, belirtilere bakılırsa genç bir adam, kesif bir sise boğulmuş bir gölün kenarına geliyor, orada bekleyen salcı, ortalık yerinde büyük ve karanlık bir bina yükselen sarp bir adacığa götürüyor onu, genç adam, adanın tek giriş yolu olan daracık iskeleye ayak basar basmaz garip bir çift beliriveriyor: yaşlı bir adam ve yaşlı bir kadın. Her ikisi de uzun siyah pelerinlere bürünmüş, sanki sislerin içinden beliriverip, adamın iki yanına geçiyor, dirseklerinden tutup kalçalarını onunkine dayıyorlar, sanki birbirlerine lehimlenmişler gibi, bozuk bir keçi yolunu tırmanıp, binaya giriyor, tahta merdivenden çıkıp bir odaya ulaşıyorlardı. Orada, ihtiyarlar, belirdikleri kadar açıklanması zor bir biçimde yok oluyor, genç adamı odanın ortasında yapayalnız bırakıveriyorlardı.