^#smrgSAHAF Kuzgunlar ve Leşler 1 - 2 - 1978

Karamsarlık!.. Yok yavrum. Karamsarlık bizden ıraktır. Neden dersen, yaşamaya gücümüz yetmektedir. Gücünden güvensiz olan yılgındır- Ancak umudunu yitirmişlere yaraşır karamsarlık. Biz öyle değiliz. Bak, dün niceydik? Nice sevinçli bitirdik günü?.. Konuklanmak onuruna nice kavuştuk tekinlik kazanarak? Ve nice güçlüyüz bu güne başlarken? Bir düşün. Düşününce, anlarsın ki, kötüsünü aklında evelemeye zorunlusun. Kötüsü geldiğinde hazırlıklı olmak amacıyla. Hazırlıklıysan, kötü seni yıldırıp yıkacağına biler. Ondan keskin olursun. Ondan güçlü... Ve dahi vurduğunleyin kırar geçirirsin. Yıllardır her sabah böyleyizdir biz. kötüsünü düşünürüz. Gördüğümüzden, öğrendiğimizden, yaşadığımızdan deneyip süzdüğümüzü, bir bir aklımızdan geçiririz. Beterin beterini koyarız annacımıza... Gücümüzü sınarız. Gücümüz yetmedi diyelim, aklımızı sınarız. O da erişmedi. Kaçmanın yollarını ararız. Anlayacağın, yaşamın her türlü olumsuzluğuna hazırlanırız. En olumsuzuna, ölüme bile. Ondan ötesi gün boyu oluşan kazancımızdır. Kişi de kazancını adam gibi yemelidir. (Kitaptan)