^#smrgSAHAF Lise Arkadaşları -

Liseye giden küçük çam korusuna girdiğim vakit saat, tam on yediye beş vardı. Damarlarımda ılık, sıcak bir heyecanın dolaştığını duyuyordum. İmtihan kapısında sıra bekleyen çocuklar gibi içim ığıl ığıldı. Galiba kendi kendime gülümsüyordum da... Bu gülümseme iki dakika sonra beni okulun arka bahçesindeki büyük, mavi çamın altında bekleyecek olan on beş yıl önceki lise arkadaşlarım için mutlu bir hazırlık olmalıydı..

Mayısın on beşiydi.. Mis gibi bir yağmur, kırmızı toprakları henüz yatıştırmış, reçineli dalları çam çam kokutmuştu. Yol boyunca kabarmış toprakların arasında karıncalar kımıldıyordu.

Etrafı koklaya koklaya yürüyordum. Kimseye zarar vermek istemeyerek, iskarpinlerimin ucuyla karıncaları ezmekten çekinerek yürüyordum. Öyle tatlı, öyle erişilmez bir mutluluk içindeydim ki... (Kitaptan)