^#smrgSAHAF Marakeş'te Sesler -

Elias Canetti, Müslüman Arap bir şehirde yaşadıklarını edebi ustalığının hakkını veren bir renklilikle ve canlılıkla aktarırken okuru da sokak sokak, meydan meydan peşinden sürüklüyor. Yadırgama ile kozmopolitliğin kabullenici tavrının iç içe geçtiği bu anlatıda, modern insanın kadim değişmezlik karşısındaki çelişkilerinin ve hayretle karışık hayranlığının izini sürmek mümkün.

ELIAS CANETTI, (Rusçuk, 1905 - Zürih, 1994) İspanya'dan göç eden Sefarad Yahudisi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Öğrenimini Zürih ve Frankfurt'ta tamamladıktan sonra Viyana'ya dönüp Doğa Bilimleri ve Felsefe bölümlerinde doktora yaptı. Ardından yazarlığa yöneldi ve 26 yaşında başyapıtı sayılan Körleşme'yi kaleme aldı. Kitlelerin psikolojisini ona yabancı birinin bakış açısından anlatan roman, dönemin Nazi Almanyası'nda yasaklandı ve ancak 1960'lardan sonra geniş kitleler tarafından keşfedilebildi. Canetti, 1938'de Avusturya'nın ilhakından sonra Londra'ya, ardından Zürih'e taşındı. İkinci Dünya Savaşı dahil tarihin en büyük kitlesel eylemlerine tanıklık etmiş olması onu kitle ve iktidar ilişkileri üzerine düşünmeye ve yazmaya yöneltti. Bu düşüncelerinin sonucu olarak 1960'ta Kitle ve İktidar isimli incelemesini tamamladı. Çocukluk ve gençlik yıllarına ve daha sonraki yaşamının bir bölümüne dair anılarını Kurtarılmış Dil, Kulaktaki Meşale ve Gözlerin Oyunu adlı üç kitapta anlattı. 1981'de Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü. Ömrünün büyük bir kısmını İngiltere'de geçirdi. Eserlerini Almanca kaleme aldı.