Mimesis Tiyatro Çeviri Araştırma Dergisi - Sayı: 14

Hazırlayan:
Haz. Metin Göksel, Gülbahar Tunç, Fırat Güllü
Stok Kodu:
1199097981
Boyut:
14x21
Sayfa Sayısı:
439 s.
Basım Yeri:
İstanbul
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2008
Kapak Türü:
Karton Kapak
Kağıt Türü:
Enso
Dili:
Türkçe
0,00
1199097981
483785
Mimesis Tiyatro Çeviri Araştırma Dergisi - Sayı: 14
Mimesis Tiyatro Çeviri Araştırma Dergisi - Sayı: 14
0.00
Mimesis'in 14. sayısı bir süredir tamamlanmayı bekleyen bir dosyayla açılıyor: Dosya Ariane Mnouchkine ve Théâtre du Soleil'in 1980'lerden günümüze ulaşan serüvenini konu ediniyor. Mnouchkine ve kumpanyasının 1960'lardan 1980'lere uzanan ilk dönemi, Mimesis'i düzenli olarak izleyenlerin hatırlayacağı gibi 7 ve 8. sayılarda konu edilmişti. 14. sayıda yer alan bu kapsamlı dosya ile birlikte topluluğun hikâyesi günümüze kadar ulaşmış oluyor. Dosya İstanbul Üniversitesi Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturgi Bölümü'nde doktora öğrencisi olan Özlem Hemiş Öztürk'ün ve Dokuz Eylül Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü doktora öğrencisi Müşerref Öztürk Çetindoğan'ın imzalarını taşıyan "Ariane Mnouchkine ve Théâtre du Soleil (1980-2003)" başlıklı bir giriş yazısıyla açılıyor. Yazı 1980'lerden yakın döneme kadar gelen süreçte topluluğun geçirdiği evreler hakkında okuyucuyu bilgilendirmeyi hedeflerken eleştirel bir çerçeve kurmayı da ihmal etmiyor. Bu yazıyı, topluluğun söz konusu dönem içerisinde ürettiği belli başlı prodüksiyonlara ilişkin çeşitli değerlendirmeler, Mnouchkine tarafından kaleme alınan "Tiyatro Doğuludur" başlıklı yazı, 1988 yılında bizzat Mnouchkine tarafından yürütülmüş bir atölyeye ilişkin notlar ve 1989 yılında Mnouchkine ile yapılmış bir söyleşi izliyor. Mimesis 14'ün ilk dosyası, Mnouchkine tarafından 2005 yılı dünya tiyatrolar günü için kaleme alınmış "İmdat" başlıklı bildirge ile kapanıyor.

Mimesis 14'te yer alan ikinci dosya "Brecht'e Yönelik Yeni Yaklaşımlar" başlığını taşıyor ve Mimesis 15'te de devam etmesi düşünülen bir dosyanın ilk bölümü olma niteliğini taşıyor. Dosyada yer alan Fırat Güllü imzalı "Genç Brecht ve İlk Dönem Oyunlarına Dönük Postmodern İlgi" başlıklı yazı bir yandan Brecht'in ilk dönem oyunlarının tarihsel bir analizini yapmayı amaçlarken diğer yandan geride bıraktığımız yüzyılın son evresi içerisinde ortaya çıkan ve Brecht'i postmodern bir çerçeve içerisinde yeniden anlamlandırmaya çalışan girişimlerin eleştirel bir değerlendirmesini sunmaya çalışıyor. Bu yazıyı iki Almanya'nın birleşmesi sonrasında Batı'nın Brecht'i algılayışını sorgulamayı kendisine amaç edinen Doğu kökenli Alman Dili Profesörü Marc Silberman'ın "Postmodernleştirilmiş Bir Brecht mi?" başlıklı yazısı takip ediyor.

Sonraki dosya ilk olarak 13. sayıda gündeme gelen bir konuyla ilgili: Tiyatro bağlamında kültürel çoğulculuk. Mimesis'in bir önceki sayısında konuyla ilgili iki panel metni yayınlanmış ve kültürel çoğulcu bir kültür ve sanat politikasının oluşumuna hizmet etmesi amacıyla tiyatro bölgesine ait kimi veriler okuyucuyla paylaşılmıştı. Bu sayıda yer alan dosya da aynı amaca hizmet etmeyi amaçlayan iki söyleşi içeriyor: Bağcılar'da faaliyet gösteren alternatif bir kültür merkezi olarak "Lotus ile Söyleşi" ve son dönemde özellikle dizi sektörünün ilgi odağı haline gelen Mardin'de kendi olanaklarıyla alternatif bir kültür odağı oluşturmaya çalışan Etkin Sanat Merkezi'nin kurucusu ve yönetmeni "Emrah Koyuncu ile Söyleşi". Ağırlıklı olarak Kürt bireylerin inisiyatifi ile hayata geçirilen bu iki farklı girişimi bir arada değerlendirmenin okuyucuya Kürt Tiyatrosu'nun içinde bulunduğu somut duruma ilişkin bazı fikirler vereceğini umuyoruz.

Mimesis'in sonraki bölümünü aynı zamanda arşiv niteliği taşıyan iki dosya oluşturuyor. İlk dosya "Tiyatro Boğaziçi'nde Geçtiğimiz Dönem: Bir Kadın Uyanıyor" adını taşıyor ve Tiyatro Boğaziçi üyesi iki kadın tiyatrocunun ortak bir üretimi olarak "Bir Kadın Uyanıyor" adlı oyunla ilgili verileri okuyucuyla paylaşmayı amaçlıyor. Dosya'da yer alan ve oyunun ortaya çıkış sürecini, temel dramaturjik niteliklerini okuyucuyla paylaşmayı amaçlayan "Bir Kadın Uyanıyor Üzerine" başlıklı yazı aynı zamanda oyunun yazarı olan Sevilay Saral'ın imzasını taşıyor. Tek kişilik bu oyunda sahne üstü performansı yürüten Aysal Yıldırım'ın kaleme aldığı ikinci yazı ise "Bir Kadın Uyanıyor Turne Günlüğü" başlığını taşıyor. İkinci dosyanın başlığı ise "Boğaziçi Üniversitesi Oyuncuları'nda Geçtiğimiz Dönem: Gogol'ün Müfettişi". Dosya BÜO'nun geçtiğimiz yıl sergilediği Müfettiş prodüksiyonu ile ilgili iki yazı ile açılıyor: Nevzat Eser ve Özgür Eren imzalı "Müfettiş Dramaturji Notları" ile Ayça Günaydın ve Canan Tanır imzalı "Müfettiş Feminist Dramaturji Notları" başlıklı yazılar. Dosyayı bu iki yazının ardından üç çeviri metni izliyor: Milton Ehre'nin "Kıyamet'in İçinden Gülmek: Gogol'ün Müfettişi'nin Mizahi Yapısı", Jonathan Pitches'in "Meyerhold'un Anahtar Prodüksiyonu: Müfettiş" ve Jan Kott'un "Müfettiş'te Yemek Yeme ya da Müfettiş'in Yedikleri" başlıklı makaleleri.

Mimesis'in 14. sayısı "Tiyatro Örgütlenmeleri" başlıklı bir panel metni ve "İATP-G'de Kolektif Oyunlaştırma Atölyesi" başlıklı atölye notlarıyla tamamlanıyor. 12. Uluslararası Ankara Tiyatro Festivali kapsamında 24 Kasım 2007 tarihinde düzenlenen ve Orçun Masatçı (Ege Tiyatrolar Birliği Girişimi), Zafer Gecegörür (Karadeniz Özel ve Amatör Tiyatrolar Örgütlenme Girişimi Sözcüsü), Fırat Güllü (İstanbul Alternatif Tiyatrolar Platformu-Girişim) ve Özgür Başkaya'nın (Amatör Tiyatrolar Üretim Kooperatifi) konuşmacı olarak katıldıkları "Tiyatro Örgütlenmeleri" başlıklı panelin metni, okuyucuları Türkiye'de alternatif yönelimlere sahip olma iddiasındaki çeşitli tiyatro örgütlenmelerinin son durumu hakkında bilgilendirmeyi amaçlıyor. Derginin kapanış yazısı olma niteliğine sahip olan atölye notları ise, Ömer Faruk Kurhan tarafından Mimesis'in 13. sayısında "Kolektif Oyunlaştırmaya Giriş" başlıklı kuramsal yazı ile başlatılan tartışma sürecinin, doğrudan uygulamaya dönük bir örneği ile ilgili ayrıntıları sunması bağlamında önem taşıyor.

Mimesis'in 14. sayısı bir süredir tamamlanmayı bekleyen bir dosyayla açılıyor: Dosya Ariane Mnouchkine ve Théâtre du Soleil'in 1980'lerden günümüze ulaşan serüvenini konu ediniyor. Mnouchkine ve kumpanyasının 1960'lardan 1980'lere uzanan ilk dönemi, Mimesis'i düzenli olarak izleyenlerin hatırlayacağı gibi 7 ve 8. sayılarda konu edilmişti. 14. sayıda yer alan bu kapsamlı dosya ile birlikte topluluğun hikâyesi günümüze kadar ulaşmış oluyor. Dosya İstanbul Üniversitesi Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturgi Bölümü'nde doktora öğrencisi olan Özlem Hemiş Öztürk'ün ve Dokuz Eylül Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü doktora öğrencisi Müşerref Öztürk Çetindoğan'ın imzalarını taşıyan "Ariane Mnouchkine ve Théâtre du Soleil (1980-2003)" başlıklı bir giriş yazısıyla açılıyor. Yazı 1980'lerden yakın döneme kadar gelen süreçte topluluğun geçirdiği evreler hakkında okuyucuyu bilgilendirmeyi hedeflerken eleştirel bir çerçeve kurmayı da ihmal etmiyor. Bu yazıyı, topluluğun söz konusu dönem içerisinde ürettiği belli başlı prodüksiyonlara ilişkin çeşitli değerlendirmeler, Mnouchkine tarafından kaleme alınan "Tiyatro Doğuludur" başlıklı yazı, 1988 yılında bizzat Mnouchkine tarafından yürütülmüş bir atölyeye ilişkin notlar ve 1989 yılında Mnouchkine ile yapılmış bir söyleşi izliyor. Mimesis 14'ün ilk dosyası, Mnouchkine tarafından 2005 yılı dünya tiyatrolar günü için kaleme alınmış "İmdat" başlıklı bildirge ile kapanıyor.

Mimesis 14'te yer alan ikinci dosya "Brecht'e Yönelik Yeni Yaklaşımlar" başlığını taşıyor ve Mimesis 15'te de devam etmesi düşünülen bir dosyanın ilk bölümü olma niteliğini taşıyor. Dosyada yer alan Fırat Güllü imzalı "Genç Brecht ve İlk Dönem Oyunlarına Dönük Postmodern İlgi" başlıklı yazı bir yandan Brecht'in ilk dönem oyunlarının tarihsel bir analizini yapmayı amaçlarken diğer yandan geride bıraktığımız yüzyılın son evresi içerisinde ortaya çıkan ve Brecht'i postmodern bir çerçeve içerisinde yeniden anlamlandırmaya çalışan girişimlerin eleştirel bir değerlendirmesini sunmaya çalışıyor. Bu yazıyı iki Almanya'nın birleşmesi sonrasında Batı'nın Brecht'i algılayışını sorgulamayı kendisine amaç edinen Doğu kökenli Alman Dili Profesörü Marc Silberman'ın "Postmodernleştirilmiş Bir Brecht mi?" başlıklı yazısı takip ediyor.

Sonraki dosya ilk olarak 13. sayıda gündeme gelen bir konuyla ilgili: Tiyatro bağlamında kültürel çoğulculuk. Mimesis'in bir önceki sayısında konuyla ilgili iki panel metni yayınlanmış ve kültürel çoğulcu bir kültür ve sanat politikasının oluşumuna hizmet etmesi amacıyla tiyatro bölgesine ait kimi veriler okuyucuyla paylaşılmıştı. Bu sayıda yer alan dosya da aynı amaca hizmet etmeyi amaçlayan iki söyleşi içeriyor: Bağcılar'da faaliyet gösteren alternatif bir kültür merkezi olarak "Lotus ile Söyleşi" ve son dönemde özellikle dizi sektörünün ilgi odağı haline gelen Mardin'de kendi olanaklarıyla alternatif bir kültür odağı oluşturmaya çalışan Etkin Sanat Merkezi'nin kurucusu ve yönetmeni "Emrah Koyuncu ile Söyleşi". Ağırlıklı olarak Kürt bireylerin inisiyatifi ile hayata geçirilen bu iki farklı girişimi bir arada değerlendirmenin okuyucuya Kürt Tiyatrosu'nun içinde bulunduğu somut duruma ilişkin bazı fikirler vereceğini umuyoruz.

Mimesis'in sonraki bölümünü aynı zamanda arşiv niteliği taşıyan iki dosya oluşturuyor. İlk dosya "Tiyatro Boğaziçi'nde Geçtiğimiz Dönem: Bir Kadın Uyanıyor" adını taşıyor ve Tiyatro Boğaziçi üyesi iki kadın tiyatrocunun ortak bir üretimi olarak "Bir Kadın Uyanıyor" adlı oyunla ilgili verileri okuyucuyla paylaşmayı amaçlıyor. Dosya'da yer alan ve oyunun ortaya çıkış sürecini, temel dramaturjik niteliklerini okuyucuyla paylaşmayı amaçlayan "Bir Kadın Uyanıyor Üzerine" başlıklı yazı aynı zamanda oyunun yazarı olan Sevilay Saral'ın imzasını taşıyor. Tek kişilik bu oyunda sahne üstü performansı yürüten Aysal Yıldırım'ın kaleme aldığı ikinci yazı ise "Bir Kadın Uyanıyor Turne Günlüğü" başlığını taşıyor. İkinci dosyanın başlığı ise "Boğaziçi Üniversitesi Oyuncuları'nda Geçtiğimiz Dönem: Gogol'ün Müfettişi". Dosya BÜO'nun geçtiğimiz yıl sergilediği Müfettiş prodüksiyonu ile ilgili iki yazı ile açılıyor: Nevzat Eser ve Özgür Eren imzalı "Müfettiş Dramaturji Notları" ile Ayça Günaydın ve Canan Tanır imzalı "Müfettiş Feminist Dramaturji Notları" başlıklı yazılar. Dosyayı bu iki yazının ardından üç çeviri metni izliyor: Milton Ehre'nin "Kıyamet'in İçinden Gülmek: Gogol'ün Müfettişi'nin Mizahi Yapısı", Jonathan Pitches'in "Meyerhold'un Anahtar Prodüksiyonu: Müfettiş" ve Jan Kott'un "Müfettiş'te Yemek Yeme ya da Müfettiş'in Yedikleri" başlıklı makaleleri.

Mimesis'in 14. sayısı "Tiyatro Örgütlenmeleri" başlıklı bir panel metni ve "İATP-G'de Kolektif Oyunlaştırma Atölyesi" başlıklı atölye notlarıyla tamamlanıyor. 12. Uluslararası Ankara Tiyatro Festivali kapsamında 24 Kasım 2007 tarihinde düzenlenen ve Orçun Masatçı (Ege Tiyatrolar Birliği Girişimi), Zafer Gecegörür (Karadeniz Özel ve Amatör Tiyatrolar Örgütlenme Girişimi Sözcüsü), Fırat Güllü (İstanbul Alternatif Tiyatrolar Platformu-Girişim) ve Özgür Başkaya'nın (Amatör Tiyatrolar Üretim Kooperatifi) konuşmacı olarak katıldıkları "Tiyatro Örgütlenmeleri" başlıklı panelin metni, okuyucuları Türkiye'de alternatif yönelimlere sahip olma iddiasındaki çeşitli tiyatro örgütlenmelerinin son durumu hakkında bilgilendirmeyi amaçlıyor. Derginin kapanış yazısı olma niteliğine sahip olan atölye notları ise, Ömer Faruk Kurhan tarafından Mimesis'in 13. sayısında "Kolektif Oyunlaştırmaya Giriş" başlıklı kuramsal yazı ile başlatılan tartışma sürecinin, doğrudan uygulamaya dönük bir örneği ile ilgili ayrıntıları sunması bağlamında önem taşıyor.

Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
Kapat