^{#smrgKİTABEVİ} Modernleşme Bağlamında Osmanlı - Amerika İlişkileri - 2002

“Modernleşme Bağlamında Osmanlı-Amerika İlişkileri (1786-1929)” kurulduğu günden itibaren hep Batıya doğru genişleyen Osmanlı'nın 625 yıllık hayatının en uzun yüzyılı sayılan 19. yüzyılı esas almıştır. 19. Yüzyılda Devlet, Batı karşısında düştüğü acz halini gidermek için bazı önlemler almak zorunda kalmıştır. Askeri-teokratik bir toprak devleti olan Osmanlı'nın 1808-1876 yılları arasındaki “Otokratik Modernleşme Dönemi” ve 1876-1908 yılları arasındaki “Monarşik Modernleşme Dönemi” önem taşımaktadır. Bu süreçteki Batılılaşma anlayışı Devleti kurtaramamıştır.

Osmanlı ABD ile ilk kez kendisine bağlı eyaletler olan Fas, Tunus, Cezayir ve Trablusgarb'da karşılaşmıştır. Avrupa'da yalnızlığa terkedilmiş, teknolojide geri kalmış, İngiltere-Fransa-Almanya ve ABD'nin kültürel paylaşımı altında kalan Osmanlı Devleti, ABD ile ticarete, özellikle silah ithalatına başlamıştır. Çünkü bu yüzyılda Devlet, sadece Rusya ile on kez savaş yapmıştır. Cezayir-ABD Anlaşması (1795), Tunus-ABD Anlaşması (1799)'nın orijinal Osmanlıca (Türkçe Metni), Türkçe okunuşu ve İngilizce tercümeleri il e Fas-ABD Anlaşması (1786), Trablusgarb-ABD Anlaşması (1797)'nın Arapça orijinal metinleri bu çalışmayal birlikte ilk kez yayımlanmaktadır. ABD kuruluşundan itibaren, tüm uluslararası anlaşmaları kendi ana dili olan İngilizce ile yapmakta iken, İngilize dışındaki tek anlaşmayı Osmanlı Devleti ve Eyaletleri ile yapmış; ABD; Osmanlı Eyaletlerine peşin ve yıllık verdiği vergi ile tutsakların iadesi için belirli bedeller ödemiştir. Osmanlı-ABD doğrudan Anlaşmalarının (1830, 1862 ve 1874) Osmanlıca (Türkçe) olarak yapılmış orijinalleri de, ilk kez bu eserde yer almıştır. (Arka Kapak'tan)