^#smrgSAHAF Müebbet Türküsü -

bu türkü hiç bitmeyecek karanlık sular akıyor içime

her dizesi bir fırtına belki soluğum yetmeyecek

korkarım teninden avuçladığım buğu uçup gidecek

yastığım sımsıkı yastıkta aralanmıyor dudakların

kış üşümesiyle durma sırtını dönüyor yatağım

bir yangından çıkmışım tepeden tırnağa yanık

çekip almışım bir çocuğu çığlığı bende kalmış

yana yana dost kapılardan yüzgeri olmuşum

su dökenimi aramışım inatla beni ağzınla sustur

seni suskunluk kapkara suskunluk öldürecek beni

sesi türkümün sesi sağanak yağmurları isterim

dur altına sen de sağalır belki ateşi gövdemin

duvarla başladı duvarla mı bitecek türküm

şu dağlar eteği kuşatma tepesi karlı dağlar

şu okul şu sokak şu ev şu ağaç şu bulvar

düşünüyorum da sanki bir varmış bir yokmuş

benim türküm yangın yeri sevgilim sesli konuş

sesli konuş dışarda kalmasın çiçek yüklü dallarıyla bahar

balçık gecelerden balçık gecelere çıkıyorum

ayaydınlık sabahlara bir de sana inanıyorum

(...) (Arka kapaktan)