“Yüz yıldır süren bir yanlış anlaşılma var, politikayla şiir arasında. Politikanın şiir ürettiği zannediliyor; bunun geçmişte çok örneklerini de gördük. Turgut Uyar da bu yanlış anlaşılmaya itirazını “Türkiye'nin sorunları şiirle düşünülür, şiirde çözülür” diye belirtmişti. Natama Hayat Memat Dergisi olarak ilk sayımızda politika-şiir ilişkisine el attık. Yüz yıllık yanlış anlaşılmanın tersine; şairlerin politika ürettiği, politika doğurduğu, politikaya hamile kaldığı bir dergi olmasını hayal ediyoruz Natama'nın. Bu anlamda adını koymasak da biraz maske indirici bir tarzı önemsemiştik ilk sayıda.”
İkinci sayımızın böyle bir konusu yok. Davut Yücel'in şiirle iktidarın ilişkisini irdeleyen yazısıyla açılan Natama'nın 2. Sayısında Hayriye Ünal Metin Eloğlu'nda kaçak dövüşen bir ironist görüyor. Enis Akın'ın bir fetiş nesnesi olarak şiirle bir fetiş nesnesi olarak otomobil arasındaki ilişkileri ele aldığı sayıda Süreyyya Evren'in yeniden tanımlanmaya muhtaç bir Türk edebiyatı olarak T-edebiyatına baktığı yazısı da yer alıyor. Ali Aydemir'in Ahmet Aslan'la yaptığı ve John Ashbery'nin klişeleri neden kutsal bulduğunu anlattığı söyleşi yanında derginin bu sayısında Hassan Khan'ın “Sözleşmeler” adlı görsel-metin çalışması okunabilir. Natama'nın bu sayısında Çağnam Erkmen, Manolya Gürocak, Hasan Rua Demiroğlu'nun öyküleri yanı sıra Cihat Duman'ın, Mehmet Öztek'in, Özgür Göreçki'nin, Kadir Yanaç'ın, Melih Tuğtağ'ın ve Gül Abus'un şiirleri yer alıyor. Ali Dündar, Barış Acar ve Burak Delier'in metinlerine de ev sahipliği yapan dergi Ahmet Büke'nin neşeli denemesiyle son buluyor.
“Yüz yıldır süren bir yanlış anlaşılma var, politikayla şiir arasında. Politikanın şiir ürettiği zannediliyor; bunun geçmişte çok örneklerini de gördük. Turgut Uyar da bu yanlış anlaşılmaya itirazını “Türkiye'nin sorunları şiirle düşünülür, şiirde çözülür” diye belirtmişti. Natama Hayat Memat Dergisi olarak ilk sayımızda politika-şiir ilişkisine el attık. Yüz yıllık yanlış anlaşılmanın tersine; şairlerin politika ürettiği, politika doğurduğu, politikaya hamile kaldığı bir dergi olmasını hayal ediyoruz Natama'nın. Bu anlamda adını koymasak da biraz maske indirici bir tarzı önemsemiştik ilk sayıda.”
İkinci sayımızın böyle bir konusu yok. Davut Yücel'in şiirle iktidarın ilişkisini irdeleyen yazısıyla açılan Natama'nın 2. Sayısında Hayriye Ünal Metin Eloğlu'nda kaçak dövüşen bir ironist görüyor. Enis Akın'ın bir fetiş nesnesi olarak şiirle bir fetiş nesnesi olarak otomobil arasındaki ilişkileri ele aldığı sayıda Süreyyya Evren'in yeniden tanımlanmaya muhtaç bir Türk edebiyatı olarak T-edebiyatına baktığı yazısı da yer alıyor. Ali Aydemir'in Ahmet Aslan'la yaptığı ve John Ashbery'nin klişeleri neden kutsal bulduğunu anlattığı söyleşi yanında derginin bu sayısında Hassan Khan'ın “Sözleşmeler” adlı görsel-metin çalışması okunabilir. Natama'nın bu sayısında Çağnam Erkmen, Manolya Gürocak, Hasan Rua Demiroğlu'nun öyküleri yanı sıra Cihat Duman'ın, Mehmet Öztek'in, Özgür Göreçki'nin, Kadir Yanaç'ın, Melih Tuğtağ'ın ve Gül Abus'un şiirleri yer alıyor. Ali Dündar, Barış Acar ve Burak Delier'in metinlerine de ev sahipliği yapan dergi Ahmet Büke'nin neşeli denemesiyle son buluyor.
