^#smrgSAHAF Ölüm Beni Çağırıyor - Gençlik Öyküleri -

Yılmaz'ın öykülerini dün bir kez daha okudum ve gece gözüme uyku girmedi. Yılmaz'ın gençlik öyküleri yayınlandığı yıllarda dönemin eleştirisinin dikkatini çekmedi. Çünkü eleştiri her zaman kimi yazarları in, kimilerini de out sayma önyargısıyla hareket eder. Ama dönem gelir, bir zamanlar dikkate almadığı bir yazarı taçlandırmak cesaretini gösterir. Tıpkı Yılmaz'ın Boynu Bükük Öldüler'le Orhan Kemal Roman Ödülünü alması gibi. Gençlik öykülerinin yazınsal özellikleri, öncü nitelikleri henüz değerlendirilmemiştir, ama bir gün o da olur. Ama bir dönemin siyasal saplantıları yüzünden yatılan hapis ve yaşanan sürgün artık geri dönüşsüz bir olgudur. İşte bu nedenle Yılmaz'ın hayatının yakın tanığı olduğum bu dönemi düşündüğüm için dün gece gözüme uyku girmedi. - Özdemir İnce

Yılmaz Güney, halktan bir kişi olarak Adana'da yokluğu yoksulluğu görmüş, işçiyi, işçiliği yaşamıştır. Hayatın acı yanlarına karşı tepkileri bu dönemde daha çok psikolojiktir. “Ölüm Beni Çağırıyor”daki öyküler Güney'in anlatış biçimlerindeki birinci döneminin ürünleridir. Halkın, ezilen insanın yaşantısı ve psiklojisini kendi yaşantı ve psikolojisiyle özdeşleştirir.

İçindekiler

Önsöz
Mektuplar
Üç Bilinmeyenli Eşitsizlik Sistemleri
Unutulmuş Adam
İçimizden Biri
Ölüm Beni Çağırıyor
Kötüsünü de Seviyorum Şu İnsanların
Yasaklar Hiç Bitmeyecek
Üç Köşeli Dörtgen
Kuşlar Döndü
Yarınlara Usançlı Tutku
Mavisiz Yalnızlık
Deli Çocuklara Şarkı
Ona
Lastik
İyi Günler Pazarı
Söyleşi: Yılmaz Güney Olayı