^#smrgSAHAF Periler Ölürken Özür Diler -

kaç şüpheyle ikram edilerek üzüldüm üzüldüm

mü ay erir de akardı dünyaya tutunup,

karnı doyan cin artık çocuklara masal olurdu.

bir postacı gibi gelirdi gece boş bulunup

kötü haberler yazardı mektuplarda imzasız, ürkütücü

fazlaca bizden ve fazlaca esaretten sözeden

keşfettiği toprak kendisinden

daha fazla ilgi çeken

fakir bir kaşiftim o dönemdolap kentinde

ilk cin, içi hava dolu ağır vücutlar yükselirken

içi sonbahar dolu bir sevdiği gibi

karama vururdu!

yüzümü bir kez sır verdiğim ayna ah ayna

yüzümü alıp nehre kaçardı, nehir aynada kururdu!

yalandı çocukları kandırıp benim yediğim

eğer yüzüyorsam yalnızca derilerini

üşüyeceklerse bir vedada

iyi üşüsünler diyedir! (Arka kapaktan)