örneğin, sararmış canfese küçük bir çiçek işlemek,
haça asılı tacın üzerine - o zaman
kızlarımız ve onların kızları, torunlarımız, gelinlerimiz hatta eğilip bakarlar küçük
çiçeğimize
ve göklere çıkartırlar becerimizi, peri eli derler ellerimize,
dahası güzel kokulu bulurlar çiçeğimizi -ve doğrudur, güzel kokuludur
çiçeğimiz-
Özdemir İnce'nin dediği gibi: "gerçek sevginin şiirleri" olan Yannis Ritsos'un "Rumluk / Yaşlı Kadınlar ve Deniz" adlı eseri farklı iki dönemin şiirleridir.
Rumluk, Yannis Ritsos'un 1945-1947 yılları arasında kaleme aldığı şiirlerden oluşuyor. İçsavaş öncesi ve sonrasına denk gelen bu zamanda şair, içsavaşa solcu Ulusal Kurtuluş Ordusu saflarında katıldı. Kavgaların ve hengamenin sürdüğü bu zamanda yazdığı şiirleri Rumluk adı altında topladı.
Ritsos'un şiirinde kadınların çok özel bir yeri vardır. Yaşlı Kadınlar ve Deniz geniş bir kadın yelpazesi sunar okuyucuya. Onun şiirlerinde kadın bir simgedir. Annedir, topraktır. Bir halk kadınından Helena'ya kadar her kadın Ritsos'un şiirine girer. Ve kadın sürekliliğin simgesi, toprak ananın bir parçası olur. Kadın o dizelerde anayurdu, babaevini, sılayı temsil eder.
örneğin, sararmış canfese küçük bir çiçek işlemek,
haça asılı tacın üzerine - o zaman
kızlarımız ve onların kızları, torunlarımız, gelinlerimiz hatta eğilip bakarlar küçük
çiçeğimize
ve göklere çıkartırlar becerimizi, peri eli derler ellerimize,
dahası güzel kokulu bulurlar çiçeğimizi -ve doğrudur, güzel kokuludur
çiçeğimiz-
Özdemir İnce'nin dediği gibi: "gerçek sevginin şiirleri" olan Yannis Ritsos'un "Rumluk / Yaşlı Kadınlar ve Deniz" adlı eseri farklı iki dönemin şiirleridir.
Rumluk, Yannis Ritsos'un 1945-1947 yılları arasında kaleme aldığı şiirlerden oluşuyor. İçsavaş öncesi ve sonrasına denk gelen bu zamanda şair, içsavaşa solcu Ulusal Kurtuluş Ordusu saflarında katıldı. Kavgaların ve hengamenin sürdüğü bu zamanda yazdığı şiirleri Rumluk adı altında topladı.
Ritsos'un şiirinde kadınların çok özel bir yeri vardır. Yaşlı Kadınlar ve Deniz geniş bir kadın yelpazesi sunar okuyucuya. Onun şiirlerinde kadın bir simgedir. Annedir, topraktır. Bir halk kadınından Helena'ya kadar her kadın Ritsos'un şiirine girer. Ve kadın sürekliliğin simgesi, toprak ananın bir parçası olur. Kadın o dizelerde anayurdu, babaevini, sılayı temsil eder.