^{#smrgKİTABEVİ} Sebastian ya da Güçlü Tutkular (Avignon Beşlisi 4) -

Monsieur, Livia ve Contance'tan sonra Sebastian, Avigonon Beşlisi'nin dördüncü kitabı oluyor. Yakında yayınlayacağımız beşinci kitap 'Quinx' ile, bu beşli tamamlanıyor. Lawrence Durrel İskenderiye Dörtlüsü'nde 'aşk' ilişkilerii konu aldığını, araştırdığını yazıyordu. 'Avignon Beşlisi'nde ise aşk kadar ağırlıklı 'ölüm' var: Ölmek ve öldürmek, bilinçli kılıklarda karşımıza çıkan ölüm. Bir bilinirci (gnostik) ve Mısır'daki bir intihar derneğinin üyesi olan Affad'ın deyimiyle 'korkunç derecede çekici', 'insanları devindiren' bir 'tutku' olan ölüm. Böylece Durrell'in roman dünyasının ekseni, aşk ile ölüm kutuplarının arasına yerleştirilmiş görünüyor. Kuşkusuz tek eksen bu değil, Doğu-Batı ekseni de ta başından beri söz konusu. Sebastian'da Lawrence Durell , İkinci Dünya Savaşı sonrası Avrupa'sı bağlamında Batı uygarlığını açıkça ve sert bir biçimde eleştiriyor, hatta bu uygarlığın hastalıklarına çeşitli tanılar koyuyor. Ama Batı'yı eleştiriken Doğu'yu bir seçenek olarak sunduğu söylenebilir mi? Buna evet demek güç. Çünkü Durell'ın Avrupa romanı olduğunu söylediği Dörtlü gibi Beşli'nin de bir ayağı Avrupa'da, bir ayağı Mısır'da. Bu iki dünya, hep yan yana ve iç içe; birbirini iten iki kutuptan çok; değişik bir hareketin eksenin oluşturur görünümündeler. Kadın ile erkek arasındakai en kusursuz cinsellik ve aşkı, Durell'ın Mısırlı Affad ile İngiliz Canotance'a bağışlamış olmasının anlamı bu olsa gerek.