^#smrgSAHAF Seçilmiş Şiirler -

Pavese'nin şiiri biçemiyle, 20. yüzyıl İtalyan şiir geleneğine aykırıdır. Onun şiirini dönemin İtalyan şiirinden ayıran en önemli özellik öykü - şiir tarzıdır. Bunun en güzel örneğini "Güney Denizleri" şiirinde görebiliriz. Alışılmış, geleneksel şiirin sözdizimini öykü anlatımıyla, şiirsel duyumdan vazgeçmeden kırar. Yalnızlık duygusunun yapıtlarında bir efsaneye dönüştüğünü görürüz. 1936 yılında, "Çalışmak Yorar"daki şiirlerinde "kısık sesli kız" olarak söz ettiği sevgilisinin onu bırakmasıyla Pavese karamsar bir ruhsal durum içine girer. 1943'te savaş sırasında Einaudi Yayınevi'nin Roma Bürosu'nda çalışırken kente yapılan hava akınları yüzünden Torino'ya dönmek zorunda kalan Pavese aynı yıl askere çağrılırsa da kısa bir süre sonra astımı nedeniyle çürüğe çıkarılır. 1946'da arkadaşı Bianca Garufi ile birlikte "Büyük Ateş" romanını yazdı. 1950 yılında, İtalya'nın en büyük edebiyat ödülü olan "Strega" ödülü, aşın bir tutkuyla bağlandığı Amerikalı sinema oyuncusu Constance Dawling için yazdığı "Güzel Yaz" adlı uzun öyküsüne verildi. Aynı sıralarda Constance Dawling'in onu bırakarak Amerika'ya dönüşü Pavese'yi oldukça sarsmıştı.

Roma'dan son kez doğduğu toprağa, Langhe'ye döndü. Ölümünden önce günlüğüne "sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım" diye yazan Pavese, 27 Ağustos 1950'de Torino'da bir otel odasında uyku hapı ile intihar etti. (Önsözden)