^{#smrgKİTABEVİ} Son Masal -

Forganya'da yazlar kısa sürerdi. Eng üzel mevsim sonbahardı. Altın renkli ışıklarına bir parça gümüş katardı güneş; daha da bir hoşlaşırdı. Cumartesi günleri, Ateşperestlerin kutsal günüydü. Her Ateş Tapınağı'nın önünde bir Güneş Bahçesi olurdu. Bütün inançlı Ateşperestler, o gün o bahçede toplanırlardı. Güneşin doğuşunu karşılarlardı. Hep birlikte dualar ederlerdi. İlahiler söylerlerdi. Güneşin doğuşuna bir dakika kala herkes susardı. Ateş rahipleri saksafonlarının ucunu tan yerine doğrulturlardı. Yükselen Güneş İlahi'sini çalarlardı. Kutsal Madde yavaş yavaş yükselmeye başlardı. ( Arka kapaktan )