^#smrgSAHAF Sözlü ve Yazılı Kaynaklarla Çorum Halk Şiiri Antolojisi: Âşıklar, Ozanlar, Şairler -

Sözlü sanat dallarından olup, "Aşık Tarzı" biçimiyle 16. yüzyildan bu güne uzanan şiir geleneği, içerdiği konularla birlikte, tarihi seyrine bakıldığında; yükselme, durgunluk, düşüş gibi dönemler yaşamıştır. Bu aşamalar, kimi zaman temsilcilerinin yetersizliği diğer bir deyişle iyi yerişememiş olması biçimiyle görülmüş kimi zaman da sosyal ve kültürel alandaki değişmelerin, gelenek temsilcilerine olumsuz yansıması halinde ortaya çıkmıştır.

Yirminci yüzyıl boyunca, halk kültürü unsurlarının derlenmesi, tasnif edilmesi ve yayunlanması yönünde yapılan çalışmaların. Avrupa'da görülen "folklor/folIcloristik=halkbilim" çalışmalarına paralel olarak hız kazandığını görmekteyiz. Sözle üretilen, sözle aktarılan ve kuşaklar arasında sözle korunarak taşınan sözel ürünler, ülkemizde, halkbilim üst başlığıyla, halk edebiyatı disiplini altında incelenmektedir. Sözlü ürünleri yaşatan iki temel kaynak vardır; amatör icracılar ve profesyonel kaynak kişiler. Amatör icracdar, sözlü geleneğin içinde yaşayan, genelde dinleyici konumunda olan ancak yeri geldiğinde de sözel belleğinde taşıdığı birikimi anlatabilecek kadar sözel edebi türlere hakim kişilerdir. Profesyonel kaynak kişiler ise, esas itibariyle; aşık, ozan veya halk şairi (saz şairi, şair) sıfatını, bir mensubiyet veya meslek olarak taşıyan sanatçılardır. Anoninı eserler ise müstakil bir alan konumundadır.

Çorum, genel anlamda aşık sanatı veya aşıklik sanatı (aşık edebiyatı) olarak bilinen bu kültür dalının, Orta Karadeniz yöresinde olmasıyla, Doğu Anadolu ve Orta Anadolu bölgeleriyle birlikte önemli tarihi merkezlerindendir. Genel yapısı itibariyle, geleneksel aşık tarzının yanında, tekke-tasavvuf veya dini-tasavvufi (Alevi-Bektaşi) Türk şiiri hususiyetleriyle bir arada iki kol halinde gelişme gösteren Çorum Halk Şiiri, zenginligini de bu noktada kazanmış ve sürdürmüştür.