^{#smrgKİTABEVİ} Tedbirat-ı Pesendide: Beğenilmiş Tedbirler - 1999

1683 yılında Osmanlı ordusunun II. Viyana kuşatmasında uğradığı bozgun, hemen onaltı sene sonra Osmanlı Devleti'nin imzalamak zorunda kaldığı Karlofça Barış Antlaşması ile perçinlenen düşüşün ilk habercilerindendi. Savaş meydanlarında uğranılan yenilgilerin arka planında, toplumsal gerileyiş, gerek merkezi devlet teşkilatının ve gerekse Osmanlı Devleti'nin hükümranlığı altında bulunan ülkelerdeki yerel idarelerin artık işlemez hale gelişi, daha doğru bir deyişle, tatmin olma ve zirvelerde olmanın verdiği rehavet ve gevşeme yatmaktaydı. Artık satvet ve ihtişam devri yavaş yavaş kaybolmaya başlamış, topyekün bir idari sistemin ahenk içinde çalıştığı günler geride kalmıştı. Bu toplumsal gevşeme, dış politika ve askeri platformda kendini daha da fazla hissettirmiştir. Rakip Avrupalı devletlere karşı diplomaside düstur haline getirilen, "Hiç bir devleti, Devlet-i Aliyye'yi Osmaniyye nezdinde eşit haklara sahip muhatap kabul etmeme" anlayışı özelliğini kaybetmiştir.