^#smrgSAHAF Tuğla Ocağındaki Yaşamım: Boynuzlu Köy -

Annemle ablalarım dışarıya çıktıklarında,biz küçüklerden birini yanlarına alırlardı.Dilencilik için değil,kendi güvenliklerini düşündükleri için...Küçük bir çocuğun gücü güçsüzlüğü onları koruyordu sanki.Bir defasında anam, beni bu amaçla almamıştı yanına. Anladığıma göre amacı başkaydı. Bunu şimdi düşünüyor ve üzülüyorum. Patronun beni görmesiyle duygulanacağını ve para verebileceğini düşünmüştü...