Türk sineması başlangıcından günümüze değin hiçbir zaman bir endüstri olamamıştır. Yeşilçam sineması nicel olarak yılda yüzlerce film üretmiş olmasına rağmen bir endüstriye dönüşememiş, dönemin koşulları içerisinde sadece gelişkin bir sektör olarak kalmıştır.
Bunun yanı sıra Türk sinemasının kendine özgü bir dil oluşturamadığı da bir gerçektir. Neden ve sonuç ilişkileri incelendiğinde, Türk sinemasındaki ana-akım dışında film üretme, arayış, yönelim, düşünce ve pratiklerinin de bir dil, akım, okul ya da ekol oluşturamadığı görülmektedir. Bu yönelimlerden biri olan Milli/İslami sinema ya da onunla birlikte aynı hedeflere yönelmiş diğer arayışlar içeriğe uygun bir biçim geliştirememiştir. Türk sineması içerisinde farklı dil ve içerik oluşturma çabalarının eleştirel noktaları olsa bile en azından bir takdiri hak ettiğini belirtmek gerekir.
Bu çalışmada, Milli Sinema, İslamcı Sinema, Yeşil Sinema, Beyaz Sinema, İslami Duyarlıklı Sinema vb. farklı kavramsallaştırmalarla ortaya konan bu arayışın tarihsel diyalektik süreçte ortaya çıkışı ve gelişimi ele alınmış, ekonomik - politik - kültürel bağlamlarda Türk sinemasındaki yeri tartışılmış ve film çözümlemeleri yapılarak bütünlüklü bir eleştirinin akademik literatüre kazandırılması amaçlanmıştır.
Türk sineması başlangıcından günümüze değin hiçbir zaman bir endüstri olamamıştır. Yeşilçam sineması nicel olarak yılda yüzlerce film üretmiş olmasına rağmen bir endüstriye dönüşememiş, dönemin koşulları içerisinde sadece gelişkin bir sektör olarak kalmıştır.
Bunun yanı sıra Türk sinemasının kendine özgü bir dil oluşturamadığı da bir gerçektir. Neden ve sonuç ilişkileri incelendiğinde, Türk sinemasındaki ana-akım dışında film üretme, arayış, yönelim, düşünce ve pratiklerinin de bir dil, akım, okul ya da ekol oluşturamadığı görülmektedir. Bu yönelimlerden biri olan Milli/İslami sinema ya da onunla birlikte aynı hedeflere yönelmiş diğer arayışlar içeriğe uygun bir biçim geliştirememiştir. Türk sineması içerisinde farklı dil ve içerik oluşturma çabalarının eleştirel noktaları olsa bile en azından bir takdiri hak ettiğini belirtmek gerekir.
Bu çalışmada, Milli Sinema, İslamcı Sinema, Yeşil Sinema, Beyaz Sinema, İslami Duyarlıklı Sinema vb. farklı kavramsallaştırmalarla ortaya konan bu arayışın tarihsel diyalektik süreçte ortaya çıkışı ve gelişimi ele alınmış, ekonomik - politik - kültürel bağlamlarda Türk sinemasındaki yeri tartışılmış ve film çözümlemeleri yapılarak bütünlüklü bir eleştirinin akademik literatüre kazandırılması amaçlanmıştır.