^#smrgSAHAF Yalnızlık Paylaşılmaz -

Kelimeler ile gerçek arasında bir uçurum vardır. Hiçbir kelime gerçeğin yerini tutmaz. Kelimeler gerçeğin uzak ve suni işaretlerinden ibarettir. Biz gerçeğe bizzat yaşayarak ulaşırız. Fakat onları anlatmaya kalkınca kullanıla kullanıla yıpranmış, bizim yaşantılarımıza tekabül etmeyen kelimelerle karşılaşırız. (...) Öyleyse her şeyi yeniden yoklamak, dilin aldanışlarına kapılmamak lazımdır. Bu nasıl olur? Paradokslarla. Zira paradoks bilinen kelimelerin manalarını siler. Paradoksla yeni hakikatlere ulaşılmasa bile, hiç olmazsa, dilin o aldatıcı büyüsü yok edilmiş olur. Özdemir Asaf'ı paradokslu bir üslup kullanmaya sevkeden psikolojik amilin bir arzu olduğunu sanıyorum. (1973)
-Mehmet Kaplan-

"Çiçekleri Yemeyin, Özdemir Asaf'ın şiirini ve kişiliğini tam olarak ortaya koyar. Şair şiirinin bütün olanaklarını dener burada, kendi şiirinin ve tüm şiirin. Yazdıkları, şiir ve düşünce tarihi ile çeşitli noktalarda kesişmeler gösterir. (...) Yalnızlık Paylaşılmaz'daki şiirlerin birkaçında birden yalnızlık teması işlenir. (...) Şiirle özdeyişin yine iç içe olduğu görülür. Ne var ki, ardık özdeyiş şiirdeki öz duygu ile bütünleşmiştir." (1981)
-Arslan Kaynardağ-

Bu kitapta Özdemir Asaf'ın sağlığında yayımladığı yedi şiir kitabından son ikisini bir arada bulacaksınız: Çiçekleri Yemeyin (1975); Yalnızlık Paylaşılmaz (1978).
(Arka Kapak)