#smrgSAHAF 1. Dünya Savaşı'nda Osmanlı Ordusu: Çanakkale, Kutü'l-Amare ve Filistin Cephesi - 2009
Üstelik, Mondros Mütarekesi imzalanırken muharebe alanlarındaki mevcudiyetini yirmi altı muharip piyade tümeninde 900.000'i aşkın askerle koruyan ordunun önde gelen komutanları, Gazi Mustafa Kemal başta olmak üzere, Anadolu'nun savunulması için faal olarak hazırlığa başlamışlardı.
Osmanlı Devleti'nin geri yapısına rağmen, ordunun nasıl olup da böyle yüksek seviyede bir genel muharebe etkinliği geliştirebildiğini inceleyen bu kitap, Osmanlı ve Britanya ordularını karşı karşıya getiren dört önemli muharebe çevresinde bu sorunun cevabını arıyor: 1915'te Çanakkale, 1916'da Kutü'l-Amare, 1917'de Üçüncü Gazze-Birü's-Sebi ve 1918'de Megiddo (Nablus) muharebeleri.
Hâkim tarihçilik anlayışının aksine, başarının nedenlerini teşkilat yapısı, muharip lider kadrosu gibi iç unsurlarda arayan Edward J. Erickson'ın bu kitabı, içerdiği yeni açılımlarla Birinci Dünya Savaşı'na ve genel olarak askeri tarihe ilgi duyanların vazgeçemeyecekleri bir başvuru kaynağı olacak.
Edward J. Erickson, Amerika Birleşik Devletleri ordusundan yarbay rütbesiyle emekli olmuştur. University of Leeds'den doktora derecesi alan Erickson, 20. yüzyıl başlarında Osmanlı ordusunun durumuyla ilgili çok sayıda çalışma kaleme almıştır. Yayımlanmış eserleri: Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913 (2003); Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War (2000); History of WW I: Gallipoli & The Middle East (From The Dardanelles To Mesopotamia) (2008). (Tanıtım Bülteninden)
Üstelik, Mondros Mütarekesi imzalanırken muharebe alanlarındaki mevcudiyetini yirmi altı muharip piyade tümeninde 900.000'i aşkın askerle koruyan ordunun önde gelen komutanları, Gazi Mustafa Kemal başta olmak üzere, Anadolu'nun savunulması için faal olarak hazırlığa başlamışlardı.
Osmanlı Devleti'nin geri yapısına rağmen, ordunun nasıl olup da böyle yüksek seviyede bir genel muharebe etkinliği geliştirebildiğini inceleyen bu kitap, Osmanlı ve Britanya ordularını karşı karşıya getiren dört önemli muharebe çevresinde bu sorunun cevabını arıyor: 1915'te Çanakkale, 1916'da Kutü'l-Amare, 1917'de Üçüncü Gazze-Birü's-Sebi ve 1918'de Megiddo (Nablus) muharebeleri.
Hâkim tarihçilik anlayışının aksine, başarının nedenlerini teşkilat yapısı, muharip lider kadrosu gibi iç unsurlarda arayan Edward J. Erickson'ın bu kitabı, içerdiği yeni açılımlarla Birinci Dünya Savaşı'na ve genel olarak askeri tarihe ilgi duyanların vazgeçemeyecekleri bir başvuru kaynağı olacak.
Edward J. Erickson, Amerika Birleşik Devletleri ordusundan yarbay rütbesiyle emekli olmuştur. University of Leeds'den doktora derecesi alan Erickson, 20. yüzyıl başlarında Osmanlı ordusunun durumuyla ilgili çok sayıda çalışma kaleme almıştır. Yayımlanmış eserleri: Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913 (2003); Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War (2000); History of WW I: Gallipoli & The Middle East (From The Dardanelles To Mesopotamia) (2008). (Tanıtım Bülteninden)
