^#smrgSAHAF Ağla Sevgili Memleket -

(...) 1934 yılında Güney Afrikada köklü değişiklikler olmakta idi. Yeni reformlardan biri de, yirmi bir yaşından küçük suçluların bulunduğu kurumların Adalet Bakanlığından alınarak Eğitim Bakanlığına devrini öngörüyordu. O zamanlar Eğitim Bakanı, Güney Afrikanın yetiştirdiği en büyük insanlardan biri olan Jan Hofmeyr idi. Afrikanerlere "kanla dövüşmemelerini, insan kişiliğinin asıl değerini ırk ve renkten ayrı görmelerini" öğütleyen Hofmeyr, Alan Paton'un kahramanlarından biri idi. "Ağla, Sevgili Memleket "in Güney Afrika baskısını ona ithaf etmişti. Kitabın yayınlanmasından üç ay sonra Hofmeyr öldü. Kolej günlerinden bu yana Paton'un yayınladığı tek şiir, Hofmeyr'in ölümü üzerine yazdığı şiirdir.

Yukarıda söylediğimiz hastalığından sonra Paton, Hofmeyı'den iş istemişti. Kendisine Diepkloof Islahhanesinin yöneticiliği bunun üzerine verilmişti. Burası, suçlu kara çocukların bulunduğu, Johannesburgun eteklerinde tel örgülerle çevrili bir yerdi. Tam bir ceza evi idi, kilitli hücreleri ve umutsuzluğu ile. Paton, on yıl içinde burasını bütünüyle değiştirdi. Telörgülerinin yerini çiçek bahçeleri aldı. Pencerelerden parmaklıklar söküldü çıkarıldı. Bütün havası değişti. Çocukların bir kısmı islâh oldu. Bir kısmı da, (romanın kahramanlarından Absalom gibi) bunu başaramadı. Kitapta bu Diepkloof'tan birşeyler vardır. Islahhanedeki beyaz adamın ve Arthur Jarvis'in karakterlerine şüphesiz ki, Alan Paton kendisinden çok şeyler katmıştır. (Yazarın Kişiliği ve Eserleri bölümünden)