Kentin yüksek platosu üzerinde bulunan Zeus tapınağın çevresinde yapılan yeni kazılarda, M.Ö. 3.bin yıllarından yerleşme tabakaları ortaya çıkmıştır. Yakın zamanda ovanın birçok yerinde saptanan yerleşme tepeciklerinden biri de anadolu'nun erken dönemlerinde bu ana kutsal alanın yerindeydi. Hellenistik dönemde bu bölge değişimli olarak Bergama'ya ve Bithinya'ya bağlı iken M.Ö.133'te Roma egemenliğine girmiştir. M.Ö.2/1. yy.dan ilk sikkeler bilinmektedir. Roma İmparatorluk döneminde, tahıl ekimi, şarap ve yün üretimi sayesinde zenginleşmiş ve ünü bölge sınırlarını aşmış olan Aizanoi'de kesin kentleşme bulgularına ancak 1.yy.'in sonlarına doğru rastlanmaktadır. Erken Bizans döneminde piskoposluk merkezi iken, 7.yy.'dan itibaren önemini yitirmiştir. Tapınak düzlüğü Ortaçağ'da bir hisara dönüştürülmüştür. Selçuk Beyliği döneminde Çavdar Tatarları boyu tarafından üs olarak kullanılmıştır (13.yy.). Bu yüzden buraya Çavdarhisar adı verilmiştir.
Kentin yüksek platosu üzerinde bulunan Zeus tapınağın çevresinde yapılan yeni kazılarda, M.Ö. 3.bin yıllarından yerleşme tabakaları ortaya çıkmıştır. Yakın zamanda ovanın birçok yerinde saptanan yerleşme tepeciklerinden biri de anadolu'nun erken dönemlerinde bu ana kutsal alanın yerindeydi. Hellenistik dönemde bu bölge değişimli olarak Bergama'ya ve Bithinya'ya bağlı iken M.Ö.133'te Roma egemenliğine girmiştir. M.Ö.2/1. yy.dan ilk sikkeler bilinmektedir. Roma İmparatorluk döneminde, tahıl ekimi, şarap ve yün üretimi sayesinde zenginleşmiş ve ünü bölge sınırlarını aşmış olan Aizanoi'de kesin kentleşme bulgularına ancak 1.yy.'in sonlarına doğru rastlanmaktadır. Erken Bizans döneminde piskoposluk merkezi iken, 7.yy.'dan itibaren önemini yitirmiştir. Tapınak düzlüğü Ortaçağ'da bir hisara dönüştürülmüştür. Selçuk Beyliği döneminde Çavdar Tatarları boyu tarafından üs olarak kullanılmıştır (13.yy.). Bu yüzden buraya Çavdarhisar adı verilmiştir.
