#smrgKİTABEVİ Asya Çağında Kültür ve Sanat : Anlamsızlığın Sığlığın ve Bayağılığın Meydan Okumasına Karşı - 2022
Sanatta estetik nitelik, anlam, yücelik, gerçeklik duygusu değerini yitirdi mi?
Estetikte her şey biçimden mi ibaret, içeriğin önemi kalmadı mı?
Sıradan ve bayağı olanla nitelikli olan arasındaki ayrım oradan kalktı mı?
Her şey sanat, herkes sanatçı olunca sanatın bir anlamı kalır mı?
Bilgi ile cehaletin, bilgelik ile hödüklüğün farkı kalmadı mı?
Etik, estetik ve bilim birbirinden tamamen bağımsız disiplinler midir?
Yoksa aralarında toplumsal, insani idealler ve amaçlarla birbirlerini kuşullayan, zorunlu kılan bir bütünlük, tamamlayıcılık yok mu?
Etiksiz bir estetikten sözedilebilir mi, ya da alçaklığın, pornonun, çürümenin estetiği olabilir mi?
150 yıllık aydınlanmacı, toplumcu ve ulusal sanat-edebiyat birikimimiz ve değerlerimiz son elli yıllık küreselci, postmodern yıkım ve ihanetle nasıl yok edildi? Bu büyük yıkıma kirlenme ve çürümeye Türkiye'nin aydını ve sanatçısı neden yeterince direnemedi? Ya da belli bir direniş olsa da neden fazla etkili olmadı?
İçine girdiğimiz kamucu ve paylaşmacı Asya çağında adınlanmacı, ulusal ve toplumsal bir kültür ve sanattan ne anlamalıyız? Batı merkezli kültür ve sanat anlayışına karşı maddi ve manevi potansiyel gelişme olanakları nelerdir? Doğu merkezli evrensel bir kültür ve sanat atılımının dinamiklerini nasıl tanımlamak gerekir; bu enerji, yeni bir çağ ve kültür oluşumunda neden tayin edici önemdedir?
Emperyalist kültürün en son ve en çürümüş biçimi olan postmodernizmin ulusal kültürümüzde yarattığı büyük yıkımın doğrudan ve dolaylı sonuçları bu kitapta bütün yönleriyle incelenmektedir. Hayır, sadece pasif-gerçekçi bir perspektifle düz bir ayna tutulup incelenmiyor. Sorun, eleştirel, tartışan ve seçenekler öneren ya da seçeneklere ilişkin bir perspektif sunmaya çalışan yaklaşımla derinlemesine ele alınıyor.
Kitap, kültür ve sanat alanında, emperyalizme ve ortaçağ gericiliğine karşı mücadelenin önemli bir ögesini oluşturuyor. Bu alanda var olan boşluğu doldurma çabasına anlamlı bir katkı yapmaktadır.
Sanatta estetik nitelik, anlam, yücelik, gerçeklik duygusu değerini yitirdi mi?
Estetikte her şey biçimden mi ibaret, içeriğin önemi kalmadı mı?
Sıradan ve bayağı olanla nitelikli olan arasındaki ayrım oradan kalktı mı?
Her şey sanat, herkes sanatçı olunca sanatın bir anlamı kalır mı?
Bilgi ile cehaletin, bilgelik ile hödüklüğün farkı kalmadı mı?
Etik, estetik ve bilim birbirinden tamamen bağımsız disiplinler midir?
Yoksa aralarında toplumsal, insani idealler ve amaçlarla birbirlerini kuşullayan, zorunlu kılan bir bütünlük, tamamlayıcılık yok mu?
Etiksiz bir estetikten sözedilebilir mi, ya da alçaklığın, pornonun, çürümenin estetiği olabilir mi?
150 yıllık aydınlanmacı, toplumcu ve ulusal sanat-edebiyat birikimimiz ve değerlerimiz son elli yıllık küreselci, postmodern yıkım ve ihanetle nasıl yok edildi? Bu büyük yıkıma kirlenme ve çürümeye Türkiye'nin aydını ve sanatçısı neden yeterince direnemedi? Ya da belli bir direniş olsa da neden fazla etkili olmadı?
İçine girdiğimiz kamucu ve paylaşmacı Asya çağında adınlanmacı, ulusal ve toplumsal bir kültür ve sanattan ne anlamalıyız? Batı merkezli kültür ve sanat anlayışına karşı maddi ve manevi potansiyel gelişme olanakları nelerdir? Doğu merkezli evrensel bir kültür ve sanat atılımının dinamiklerini nasıl tanımlamak gerekir; bu enerji, yeni bir çağ ve kültür oluşumunda neden tayin edici önemdedir?
Emperyalist kültürün en son ve en çürümüş biçimi olan postmodernizmin ulusal kültürümüzde yarattığı büyük yıkımın doğrudan ve dolaylı sonuçları bu kitapta bütün yönleriyle incelenmektedir. Hayır, sadece pasif-gerçekçi bir perspektifle düz bir ayna tutulup incelenmiyor. Sorun, eleştirel, tartışan ve seçenekler öneren ya da seçeneklere ilişkin bir perspektif sunmaya çalışan yaklaşımla derinlemesine ele alınıyor.
Kitap, kültür ve sanat alanında, emperyalizme ve ortaçağ gericiliğine karşı mücadelenin önemli bir ögesini oluşturuyor. Bu alanda var olan boşluğu doldurma çabasına anlamlı bir katkı yapmaktadır.
