#smrgKİTABEVİ Aylak Sınıfın Kuramı - 2022
Editör:
Kondisyon:
Yeni
Sunuş / Önsöz / Sonsöz / Giriş:
Basıldığı Matbaa:
Dizi Adı:
ISBN-10:
9786257221306
Kargoya Teslim Süresi:
4&6
Hazırlayan:
Boyut:
14x22
Sayfa Sayısı:
278
Basım Yeri:
İstanbul
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2022
Çeviren:
Cumhur Atay
Kapak Türü:
Karton Kapak
Kağıt Türü:
Enso
Dili:
Türkçe
Kategori:
indirimli
144,00
Havale/EFT ile:
139,68
Siparişiniz 4&6 iş günü arasında kargoda
1199208429
594884
https://www.simurgkitabevi.com/aylak-sinifin-kurami-2022
Aylak Sınıfın Kuramı - 2022 #smrgKİTABEVİ
144.00
Aylak sınıfın en gelişmiş haline, feodal Avrupa ve feodal Japonya gibi barbar kültürün en üst aşamalarının özelliklerini gösteren toplumlarda rastlanır ki buralarda sınıf ayrımının da çok katı olduğu gözlenir. Sınıf ayrımında en göze çarpan özellik ise, belli işlerin belli bir sınıfa özgü olmasıdır. Üst sınıflar geleneksel olarak endüstriyel işlerden muaf tutulup dahil edilmemiştir, onlara bir şekilde içinde “onur” barındıran işler ayrılmıştır. Bu onurlu işlerin başında savaşmak gelir ve dini hizmet genelde savaşçılıktan sonra ikinci sırayı alır. Eğer savaşçılık, barbar toplumun en belirgin özelliği değilse, dini hizmet önceliği alır ve arkasından savaşçılık gelir. İster savaşçı, ister dini hizmette bulunan biri olsun, küçük istisnalar dışında üst sınıflar daima sanayii ile ilgili işlerden muaf tutulmuş ve bu muafiyet, bu sınıfların üstünlüğünün ekonomik bir ifadesi olmuştur. Brahman Hindistan bu sınıfların sanayiden ayrı tutulmasına iyi bir örnek oluşturur. Kültürel olarak barbar özelliği gösteren toplumlarda, aylak sınıfın dışında kalan sınıflarda -alt sınıflar- çeşitli farklılıklar göze çarpar ve bu farklılıklara üstlendikleri işlerde de rastlamak mümkündür. Aylak sınıf (maiyetinin çoğuyla beraber) bir bütün olarak, asil ve dini olarak papazdan sonra gelen sınıfı kapsar. İlgili oldukları işler çeşitlilik gösterse de, bu işlerin endüstriyel olmayışı aylak sınıfın ortak ekonomik özelliğidir.
Aylak sınıfın en gelişmiş haline, feodal Avrupa ve feodal Japonya gibi barbar kültürün en üst aşamalarının özelliklerini gösteren toplumlarda rastlanır ki buralarda sınıf ayrımının da çok katı olduğu gözlenir. Sınıf ayrımında en göze çarpan özellik ise, belli işlerin belli bir sınıfa özgü olmasıdır. Üst sınıflar geleneksel olarak endüstriyel işlerden muaf tutulup dahil edilmemiştir, onlara bir şekilde içinde “onur” barındıran işler ayrılmıştır. Bu onurlu işlerin başında savaşmak gelir ve dini hizmet genelde savaşçılıktan sonra ikinci sırayı alır. Eğer savaşçılık, barbar toplumun en belirgin özelliği değilse, dini hizmet önceliği alır ve arkasından savaşçılık gelir. İster savaşçı, ister dini hizmette bulunan biri olsun, küçük istisnalar dışında üst sınıflar daima sanayii ile ilgili işlerden muaf tutulmuş ve bu muafiyet, bu sınıfların üstünlüğünün ekonomik bir ifadesi olmuştur. Brahman Hindistan bu sınıfların sanayiden ayrı tutulmasına iyi bir örnek oluşturur. Kültürel olarak barbar özelliği gösteren toplumlarda, aylak sınıfın dışında kalan sınıflarda -alt sınıflar- çeşitli farklılıklar göze çarpar ve bu farklılıklara üstlendikleri işlerde de rastlamak mümkündür. Aylak sınıf (maiyetinin çoğuyla beraber) bir bütün olarak, asil ve dini olarak papazdan sonra gelen sınıfı kapsar. İlgili oldukları işler çeşitlilik gösterse de, bu işlerin endüstriyel olmayışı aylak sınıfın ortak ekonomik özelliğidir.
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.