Osmanlı Türkleri Batı Trakya'yı fethettikten sonra burasını uzaktan bir koloni şeklinde yönetmeyip ova ve balkanlarını Oğuz boylarından Yürükler'le iskân ettiler. Böylece Batı Trakya'ya çeşitli şekillerde göç eden veya göçürülmüş Türkler, alınlarının teri ve ellerinin emeği ile Batı Trakya'yı şenlendirmişler ve soylarının bereketi ile de oraları kendilerine gerçek bir yurt yapmışlardır. Bu nedenle, 1923 senesinde Batı Trakya Yunanistan'a terkedildiği halde, oradaki Türkler, Batı Trakya'yı terk etmeyip, bütün baskılara rağmen kültürleri, gelenekleri, gelenek ve görenekleri, giyim ve kuşamlarıyla bu ata armağanı topraklarda yaşamaya devam etmektedirler.
Haritaya baktığımızda bize bir çizmeyi hatırlatan Batı Trakya, doğuda Türkiye (Meriç Nehri), batıda Makedonya (Karasu Nehri), kuzeyde Bulgaristan, güneyde de Ege Denizi ile çevrilidir. Kuzey bölgesinde sık ve vahşi ormanlarla kaplı Rodop Dağları, güneyinde ise Batı Trakya'nın verimli ovalan uzanmaktadır.
8586 km,- yüzölçümü olan Batı Trakya'da yaşıyan Türkler'in sayısı 150.000 civarında olup çoğu köylerde, bir kısmı da Iskeçe ve Gümülçine şehirlerinde oturmaktadır. Köylerin çoğu temiz Türk köyleridir. Nadiren Rumlarla karışık köylere de rastlanır.
Yukarıda birkaç cümle ile tarih ve coğrafyasını vermeye çalıştığımız Batı Trakya'da yarım yüzyıldan fazla, bir başka milletin, Yunanlılar'ın yönetimi altında yaşayan, Batı Trakya Türkleri'nin ulusal değerleri ne ölçüde korunabilmiştir ? Folklor ve Etnografyaları ne gibi özellikler göstermektedir? Bir yandan bu sorulara cevap bulmak, diğer yandan Türk Folklor ve Etnografya bilimine hizmet etmek gayesiyle bir Batı Trakyalı olarak kendi insanımın maddi ve manevî değerlerini derlemeye çalıştım. Bu çalışmaların sonucu olarak elimizdeki kitap meydana geldi.
Kitap, folklor, etnografya ve fotoğraflar olmak üzere üç bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde masal, efsane, mani, türkü gibi sözlü verimlerden örnekler verilirken ikinci bölümde evler, giyim-kuşamlar, yemekler gibi maddi değerler konu edilmiştir. Üçüncü bölüme ise fotoğraflardan oluşan bir albüm konulmuştur. Fotoğrafların sayfalara konrnayıp ayrı bir bölüm olarak kitaba girmesi, teknik olanaksızlık nedeniyledir. -Abdurrahim Dede (Önsözden)
Osmanlı Türkleri Batı Trakya'yı fethettikten sonra burasını uzaktan bir koloni şeklinde yönetmeyip ova ve balkanlarını Oğuz boylarından Yürükler'le iskân ettiler. Böylece Batı Trakya'ya çeşitli şekillerde göç eden veya göçürülmüş Türkler, alınlarının teri ve ellerinin emeği ile Batı Trakya'yı şenlendirmişler ve soylarının bereketi ile de oraları kendilerine gerçek bir yurt yapmışlardır. Bu nedenle, 1923 senesinde Batı Trakya Yunanistan'a terkedildiği halde, oradaki Türkler, Batı Trakya'yı terk etmeyip, bütün baskılara rağmen kültürleri, gelenekleri, gelenek ve görenekleri, giyim ve kuşamlarıyla bu ata armağanı topraklarda yaşamaya devam etmektedirler.
Haritaya baktığımızda bize bir çizmeyi hatırlatan Batı Trakya, doğuda Türkiye (Meriç Nehri), batıda Makedonya (Karasu Nehri), kuzeyde Bulgaristan, güneyde de Ege Denizi ile çevrilidir. Kuzey bölgesinde sık ve vahşi ormanlarla kaplı Rodop Dağları, güneyinde ise Batı Trakya'nın verimli ovalan uzanmaktadır.
8586 km,- yüzölçümü olan Batı Trakya'da yaşıyan Türkler'in sayısı 150.000 civarında olup çoğu köylerde, bir kısmı da Iskeçe ve Gümülçine şehirlerinde oturmaktadır. Köylerin çoğu temiz Türk köyleridir. Nadiren Rumlarla karışık köylere de rastlanır.
Yukarıda birkaç cümle ile tarih ve coğrafyasını vermeye çalıştığımız Batı Trakya'da yarım yüzyıldan fazla, bir başka milletin, Yunanlılar'ın yönetimi altında yaşayan, Batı Trakya Türkleri'nin ulusal değerleri ne ölçüde korunabilmiştir ? Folklor ve Etnografyaları ne gibi özellikler göstermektedir? Bir yandan bu sorulara cevap bulmak, diğer yandan Türk Folklor ve Etnografya bilimine hizmet etmek gayesiyle bir Batı Trakyalı olarak kendi insanımın maddi ve manevî değerlerini derlemeye çalıştım. Bu çalışmaların sonucu olarak elimizdeki kitap meydana geldi.
Kitap, folklor, etnografya ve fotoğraflar olmak üzere üç bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde masal, efsane, mani, türkü gibi sözlü verimlerden örnekler verilirken ikinci bölümde evler, giyim-kuşamlar, yemekler gibi maddi değerler konu edilmiştir. Üçüncü bölüme ise fotoğraflardan oluşan bir albüm konulmuştur. Fotoğrafların sayfalara konrnayıp ayrı bir bölüm olarak kitaba girmesi, teknik olanaksızlık nedeniyledir. -Abdurrahim Dede (Önsözden)
-
Satıldı
