^#smrgSAHAF Ben Tarihim Bay Başkan -

“Artık yalnız yaşamak zorundaydılar... Yine koltuklarında oturuyorlardı ama, koltuklarının sıcaklığında birer tutsaktılar şimdi. Gözleri bantlı, elleri bağlı değildi. Ancak tutsaklığın acısını duyumsuyorlardı... Kapının her açılışında odaya girenin kim olduğunu sormak istedi... Ben tarihim diyen biri girdi... Kapı yeniden açıldı ve bir kalabalık doluştu odaya. “Ben tarihim” dedi her biri tek tek...