^#smrgSAHAF Bir Yalnız Adam Jacques Brel -

Yüceltilmiş her duyguya biraz hüzünlü, biraz umutsuzca özlem duyan bir haykırış. Ölümü her an hissedip yaşamaktan asla vazgeçmeyen yalnız bir şarkıcı/şair.

Brel iyi bir şair olduğuna hiçbir zaman inanmamıştı. Haklı olabilirdi. Ama, o, tüm söyledikleri ve bize o eşsiz sesi ve şarkılarıyla bıraktıkları bir yana, her şeyden önce hayatını şiirselleştirmeyi, bir şiir gibi yaşamayı başarmıştı. Onun şairliği en çok burada anlam kazanıyordu bence. Keşke kendilerini büyük şair olarak görenler de onun gibi yaşamayı bilseydi, hayatın şiirini onun gibi aramayı göze alsaydı.

O, kısacası, büyük bir insandı, ya da sadece insandı. Bu da, ben dahil, birçok insana şair olmak için yeterli bir özellik gibi gelebilirdi. Onda beni asıl çekenin bu özellik olduğunu da yıllar sonra anladım. O da bir kazanç. Hayat yolumuzda gerçek anlamda göremeden yitirdiğimiz o kadar çok insan var ki.