Aşina olduğumuz tüm büyücülük sanıkları arasında, Pomeranya'nın rahibelik yapan asil hanımı Sidonia von Bork'unki kadar büyük bir şöhrete ulaşan çok az kişi vardır. Sidonia, büyüleriyle birçok ailede, özellikle de Pomeranya'nın sabık yönetici hanedanında kısırlığa neden olmakla ve aynı zamanda o hanenin en soylu evlatlarını erken ve zamansız bir ölümle yok etmekle suçlanmıştı. Brandenburg ve Saksonya Prensi'nin ve Pomeranya'da ikamet eden soyluların şefaatlerine ve yalvarışlarına rağmen, bu suçlardan dolayı 19 Ağustos 1620'de Stettin'de halkın önünde bir idam sehpasında infaz edildi; idamı sırasında kendisine bahşedilen yegâne iyilik, önce kafasının kesilmesine ve ardından cesedinin yakılmasına izin verilmesiydi.
Bu korkunç emsal öylesine bir dehşete neden oldu ki, çağdaş yazarlar onun adını zar zor ve o zaman bile sadece baş harflerini vererek anmaya cesaret edebilmiştiler. Bu hoşgörü kısmen, şimdi olduğu gibi o zamanlarda da ülkenin en şanlı ve zenginleri arasında olan köklü Von Bork ailesine karşı saygıdan ve o dönemde saltanat sürmekte olan dukalık ailesini gücendirme korkusundan kaynaklanıyordu, zira adı geçen büyücü gençliğinde, genç Dük Ernest Louis von Pommern-Wolgast ile çok yakın ve samimi bir ilişki içindeydi.
