^#smrgSAHAF Dağlara İnmek İçin Çıkılır -

Dağ ile insan arasında târihin başlangıcından günümüze dek ayrılmaz bir dostluk her zaman var olmuştur. Gerçeği arayanlar ve içlerinde yaşadıkları toplumun açmazlarına çâre bulma sevdâsı taşıyanlar, yaşamlarının belli bir kesiminde insanların dünyâsından el çekip yalnız kalmayı tercih etmişler ve kendilerine mekân olarak da dağları seçmişlerdir. Sanki insanoğlu dağlarda kendini Allaha daha yakın hissetmiş veya bir başka deyişle Allahı kendine daha yakın bulmuştur. Ne mutlu o insanlara ki şehirlerde bile yalnızdırlar ve ne mutlu o insanlara ki dağ başlarında bile yalnız değildirler!Yeryüzüne inen Hz. Âdeme ilk rahmetin gelişi bir dağda olmuştur. Hz. Mûsâ, bir dağda Rabbinin tecellîsine kavuşmuş; Hz. Îsâ havârîlerine en can alıcı tebliğlerinden birini bir dağda yapmıştır. Hz. Dâvûdun sesine ise yankılarıyla dağlar katılmış; Hz. Nûhun gemisi, tufan sonrası yolculuğunu bir dağda noktalamıştır. Yine Kurânın ilk âyetlerinin insanlık dünyâsına inişi bir dağda gerçekleşmiştir. İlk defa insan ile doğa arasında sevgiye dayalı bir ilişkinin varlığına örnek verirken, Hz. Peygamber bir dağı göstermiş, Uhud Dağı için Şu dağı görüyor musunuz? O dağ bizi sever, biz de o dağı severiz demiştir.Dağlara yöneliş toplumdan kopuş veya kaçış olarak değerlendirilmemelidir. Tam tersine topluma daha iyi hizmetin eğitimini görmek için bir ön hazırlık dönemidir dağlar. Nasıl derine dalmak isteyen dalgıçlar önce derin bir soluk alıyorlarsa, uzun atlamayı düşünen atletler belli bir mesâfe geri çekiliyorlarsa... İşte onun gibi bir şey... Geriye çekilen dalga sâhile daha güçlü vurur. Yay ne kadar gerilirse, oku daha uzağa fırlatır. Kısacası dağlara, inmek için çıkılır.