^#smrgSAHAF Divan -

Yapıt şairin iç dünyasınının enine boyuna bir yansımasıdır. Çok yoğu izleksel öğelerin en önemlisi şairin Laura'ya duyduğu aşktır. Kadının şairle olan ilişkilerinde takınmış olduğu tavır yaşamına yön verir niteliktedir. Yaşam çizgisi içinde kara-beyaz aşamalar ya da iniş-çıkışlar doğrudan doğruya Laura'nın şaire olan yakınlığı ya da uzaklığından kaynaklanan yaşamsal anlardır. Stil Nuovo (Yeni Biçem) çizgisinde Laura göksel bir varlıktır. Dahası, neo-platonik bir anlatımla kadın, tüm yaratıklar gibi, Tanrı'nın bir işareti ve yeryüzündeki bir simgesidir. Bu nedenle hem yersel hem gökseldir. Laura, göklerde dolaşan Dante'nin Beatrice'inden farklılık gösteren, gerçekte Petrarca'nın Orta Çağla Hümanist kültür arasında yaşamış olduğuna işaret eden ve bu yönde belirgin ipuçları veren bir şahsiyet olarak karşımıza çıkar.

Petrarca'nın sonsuzluk fikri Tanrı bilinciyle bütünleşmektedir. Ona göre ebedi bir mutluluk için ulaşılması gereken son nokta Laura'nın, dolayısıyla Tanrı'nın acıma duygusunu kazanmak olmalıdır. Yapıttaki tüm izleksel ögeleri ayakta tutan bu anlayıştır. (Önsözden)