Aslında bir savaş fotoğrafını da çekmeye çalıştım ama bu fotoğraf ne kadar net veya değil bilemem ama bildiğim şu ki; Diyarbakır'da ve bölgede yaşayan herkes gibi ben de o cehennem hayatı yaşadım.
Yaşadığım hayat yüreğimde öyle telafisi olmayan yaraların açılmasına neden oldu ki, bir asır bile yaşasam ve bu yarayı kapatsam dahi -ki bu mümkün değil- yine de izi hep kalır.
Hani insanın yüreği, hep kurtlarla, yılanlarla, çıyanlarla ve domuzlarla dolu bir yar ve uçurumdur ya Bu dolu yüreği akıtmak, rahatlamak ve aydınlatmak iyidir değil mi? İşte bunu da yapmaya çalışıyorum.
Bir de bildiklerimi ve sırlarımı yılanların, böceklerin ve türlü türlü yaratıkların yemesindense, kainatın en mükemmel varlığı olan insanların yararlanmasından daha faydalı ne olabilir ki?
Denilebilir ki, bir insan utanmadan ve sıkılmadan hep kendi kendini anlatabilmesi ve yazabilmesi için, o insanın ya kendini çok çok sevmesi, kendine tutkun olması, kendini beğenmesi ve ne bileyim bir başka şey olması gerekir diye düşünülebilir ve eleştirilebilir.
İnanın ben, ne kendime tutkun biriyim, ne endamlı boylu poslu biriyim ve ne de zevklerimin esiriyim.
Bunun yanında ne birilerine şirin görünmek, ne birilerinden aferin almak, ne madalya almak, ne birilerini karşıma alıp savaşmak, ne kahraman olmak, ne övgü veya yerinme kazanmak için de yazmadım. (Sunuştan)
Aslında bir savaş fotoğrafını da çekmeye çalıştım ama bu fotoğraf ne kadar net veya değil bilemem ama bildiğim şu ki; Diyarbakır'da ve bölgede yaşayan herkes gibi ben de o cehennem hayatı yaşadım.
Yaşadığım hayat yüreğimde öyle telafisi olmayan yaraların açılmasına neden oldu ki, bir asır bile yaşasam ve bu yarayı kapatsam dahi -ki bu mümkün değil- yine de izi hep kalır.
Hani insanın yüreği, hep kurtlarla, yılanlarla, çıyanlarla ve domuzlarla dolu bir yar ve uçurumdur ya Bu dolu yüreği akıtmak, rahatlamak ve aydınlatmak iyidir değil mi? İşte bunu da yapmaya çalışıyorum.
Bir de bildiklerimi ve sırlarımı yılanların, böceklerin ve türlü türlü yaratıkların yemesindense, kainatın en mükemmel varlığı olan insanların yararlanmasından daha faydalı ne olabilir ki?
Denilebilir ki, bir insan utanmadan ve sıkılmadan hep kendi kendini anlatabilmesi ve yazabilmesi için, o insanın ya kendini çok çok sevmesi, kendine tutkun olması, kendini beğenmesi ve ne bileyim bir başka şey olması gerekir diye düşünülebilir ve eleştirilebilir.
İnanın ben, ne kendime tutkun biriyim, ne endamlı boylu poslu biriyim ve ne de zevklerimin esiriyim.
Bunun yanında ne birilerine şirin görünmek, ne birilerinden aferin almak, ne madalya almak, ne birilerini karşıma alıp savaşmak, ne kahraman olmak, ne övgü veya yerinme kazanmak için de yazmadım. (Sunuştan)
