^#smrgSAHAF Dört Kapı Kırk Eşik - İslam Toplumlarında Sufi Gelenekler ve Derviş Tipleri -

Tasavvuf, İslam tarihinin bütün dönemlerinde Müslüman toplumların en yaygın ve etkin temayüllerinden, anlama ve yaşama biçimlerinden biridir. Aslında her dinin hatta her ideolojinin bir mistik tarafı ve buna göre şekillenip gelişmiş mistik tipleri vardır. Zühd, tasavvuf ve tarikat dönemlerinden geçerek gelişen ve kendine mahsus bir kavramlar dünyası, bir nazariyat inşa eden, peşi sıra kurumlaşan İslam mistisizmi tasavvuf, irfan ve işrakilik adları altında İslam düşüncesinin ana damarlarından biri olmuştur. Zahit, mutasavvıf, mürit, derviş, sufi, abdal, şeyh, mürşit, kutup, melami, ehli tarikat, sultan, çelebi, dede, pir, baba, hurufi, veli, bektaşi, ahi, rind, kalender, evliya, arif, meczup, aşık, mecnun gibi hem tasavvuf kitaplarında hem de edebiyat başta olmak üzere İslam kültür alanlarının hemen hepsinde rastladığımız tipler İslam tasavvufu ve tarikat kültürünün ortaya çıkardığı büyük bir zenginliğin ve derinliğin işaretleridir.

Süleyman Uludağ, Dört Kapı Kırk Eşik - İslam Toplumlarında Sufi Gelenekler ve Derviş Tipleri adlı eseri, yıllar boyunca Müslüman toplumlarda ortaya çıkan başlıca tasavvufi hareketleri ve bunların tiplerini tasvir etmek, değerlendirmek maksadıyla kaleme almıştır. Bu yönüyle tasavvuf ve edebiyat başta olmak üzere İslam ilimleri, kültürü ve sanatlarıyla ilgilenecek herkesin müstağni kalamayacağı özelliklere sahiptir.