^#smrgSAHAF Felsefe Konuşmaları - 1997

İnsan sürekli bir değişme içinde bulunan evrenin bir halkasından başka bir şey değildir ve hayvanlık halinin üstünde geçici bir aşamayı temsil eder. Hayvan da, insan da ortak bir köke dayanırlar: fiziksel duyarlılık. Evrenin en genel yasası, zorunluluk yasasıdır. Canlı türlerinin gelişmesi ve yok olması bu yasaya bağlıdır. Ama, evrendeki bu zorunluluk, zaman içinde bütün oluş imkanlarını deneyen dinamik bir zorunluluktur.