^#smrgSAHAF Ferhad Gibi -

Güler'in öyküleri seçtiği konularla, bu konuları ele alış biçimiyle en çok da diliyle dikkat çeker. Şiirsel bir dildir o. Coşku doludur. Ferhad gibi kazmasını dağlara değil, kalemini dilin derinliklerine vurur. Oralardan yeni sesler, yeni yankılar getirir. Sözcüklerin çok sesli müziğiyle senfoniler kurar. T. S. Eliot'un dediği gibi “edebiyat eninde sonunda bir dil olayı” değil midir?