^#smrgSAHAF Fotoğraf Hikayeleri - 2006

Artık unutulmuş, belki de hiç anımsanmamış bir meslektir fotoğraf hikâyeciliği. Zamanını, mekânını, kişilerinin ve nesnelerinin geçmişlerini bilmediğiniz, ama istediğiniz kadar büyütüp bütün ayrıntılarını görebileceğiniz bir fotoğrafın tam bir hikâyesini yazmak, odaları, koridorları ve merdivenleri iç içe geçmiş, çok katlı bir labirenti, içinde dolaşarak tanımlamaya çalışmaktan farksızdır. Fotoğraftaki her ayrıntıdan yeni bir fotoğraf elde eder, sonra yeni fotoğrafın ayrıntılarındaki başka fotoğrafların peşine düşersiniz. Aklınızdan sürekli bir önceki fotoğrafa geri dönüp seçmediğiniz ayrıntıları da bütünüyle görmek, önceki fotoğrafı tümüyle anlamak düşüncesi geçmektedir, fakat seçtiğiniz ayrıntıların sunduğu yeni fotoğraflar geri dönüşünüzü geciktirir hep. Bir gün ilk fotoğrafı anımsamadığınızı fark ettiğinizde kaybolduğunuzu anlar, ama yeni seçimlerinizin cazibesiyle bunu umursamazsınız. Bu yüzden, hikâyesini anlatabilen bir fotoğraf hikayecisine rastlanamamıştır şimdiye dek. Onlar, çıkış sandıklan fotoğrafa rastlayana dek kendi fotoğraflarının labirentinde dolaşırlar öylece. Oysa çoğu labirentin çıkışı, girişidir aynı zamanda. (Arka kapaktan)