^#smrgSAHAF Gülibik der Hahn -

Tahtadan atları, kurşundan askerleri, lastikten topları, plastikten arabaları, kısaca, parayla satın alınabilen hiçbir oyuncağı olmamış, yoksul bir çocuğun öyküsüdür bu öykü. O'nun çocukluğu boyunca bir tek oyuncağı oldu: Bir horoz, gülibikli bir horoz! Gülibik, o yoksul çocuk için oyuncak olmaktan da öte bir şeydi: Bir dost, bir arkadaş, bir umuttu. Öyleyse bu öykü, o yoksul çocukla Gülibik'in acılarını, umutlarını, arkadaşlıklarını da anlatır.