^#smrgSAHAF Kendi Yazıları ile Refik Halid [ Karay ] -

İnsanların hayatını, dağ, taş demeyip alabildiğine koşan hırçın, delibaş bir trende geçen yolculuğa benzetirler. Geçtiğimiz yolların iki yanını kaplayan irili ufaklı eşya, ağaçlar ve olup, biten hâdiseleri iyice göremezsiniz... Hele lokomotifi hiç göremezsiniz.

Bu yolculuk, bir daha dönüp ayni istasyonlardan yeni yeni seferler yapmağa imkân olmaksızın telâş, gürültü, sarsıntılar, ışıkların süzülüp aydınlanması, karanlıklara dalıp çıkmalar içinde - fakat kat'î bir rutinin çerçevesinden asla ayrılmayarak - son istasyona varıncaya kadar böylece devam eder.-

Refik Halid, kendi hayatının seferini yapmakta olan trenin, bu muayyen yolculuğundan sıkılarak içinde duramaz olmuş ve fırlayıp başına geçerek, onu, istediği şekilde sevk ve idare edeyim derken - itiraf etmeli ki - bir kere de yoldan çıkarmıştır.

Bu biyografinin yazıldığı 1943 senesinde onu tekrar - yenileyip yoluna konmuş olan- trenin içinde buluyor; seyahatlerinden memnun, gördüklerine kani diğer insanların emin bir istikamette her zamanki hızı ile devam eden yolculuklarına güzel hikâyelerile, yine tad vermekte olduğunu görüyoruz. (Kitaptan)