^{#smrgKİTABEVİ} Kitap Evi -

“Kitap mecnûnu bir tür evrensel âdemdir; hangi ırktan, budundan, dilden, inanıştan, yeryüzünün hangi köşesinden olursa olsun standart tepkileri vardır, huyları biribirine benzer onların, davranış mekanizmalarını belirleyen neredeyse organik bün­yelerinden tıpatıp aynı kararlar çıkar. Farklı hareket etmeyi düşlemeye bayılırlar ya, bunu hayata geçirdiklerine rastlan­maz. Dilini hiç tanımadıkları, alfabesini sökemedikleri ülkele­re gittiklerinde bile kitabevlerine girmeden, vitrinlerini uzun uzun incelemeden yapamazlar örneğin. Gece yürüyüşlerine çıktıklarında, ışığı yanan bir pencerede, duvarı kaplamış bir kütüphane görür görmez durur, bakar, sonra da imgelemle­rinin bir kenarında içeride yaşayanın, yüzünü olsun tanıma­dıkları birinin hikâyesini kurmaya koyulurlar. Pencere zemin kattaysa, düpedüz mütecaviz kesilir, sırtlarından kitapları teşhis etme alışkanlığının sağladığı beceriyle kütüphanenin gen haritasını çıkarmaya çalışırlar. Konuk çağrıldıkları ev­lerde, evsahibinin kütüphanesi salona kurulmamışsa, terbiye sınırlarını zorladıklarını bile göre, mahrem alana geçmenin bir yolunu bulurlar. Gerçek kitap tutkununun merakına ket vurma, önünde açılan küçük evrenin ortasına dalma isteğini erteleme olanağı yoktur. Sıra tanımaz bu tutku, sıraya koymayı bilmez. Kitap dünyasında, yalnızca yazmanın sırası vardır.”

“Hayatım kitapların arasında, ortasında geçti.

“Birkaçını yazdım, birçoğunu yaptım, daha çoğunu okudum, okumak için edindim, edinmek için elledim, sayfalarını karıştırdım, evimin duvarlarını kaplamalarından zamanla bir tür güvence duygusu yonttum. Neredeyse bütün düşüncelerimin, duyularımı harekete geçiren kıvılcımların kaynağında, kökünde, kuyusunda yer aldı kitaplar. Korktumsa, en çok onlardandır; şüpheler içinde kendi kendimi ve başkalarını kemirdiysem, onlardan.”

Enis Batur'un ana karakteri olarak sayfaları arasında dolaştığı yeni romanı "Kitap Evi", gerçek kitap deneyimleri ve bu deneyimlerin paraleline açılan bir düş düzleminin yansıması.

Romanın konusu ve yatağından akarken izlediği yol, Batur'un "kitaba duyduğu saygı" çerçevesinde şekilleniyor. İroni ise hikâye güzergahında daha en başından elini belimize doluyor. - Eray Ak

Enis Batur, yeni şiir kitapları A Capella ve Yanık Dîvan'ı, yeni deneme kitabı Dalgınlık Kursları'nı, yeni “tyn”si Basit Bir Es'i, yeni salkımsaçak toplamı Bu Kalem Unkudî'yi, yeni okuma denemesi Oktay Rifat'a Doğru'yu, yeni içbükeyleri Çengelli İğneyle'yi yayına hazırlıyor.