^#smrgSAHAF Mallarmé'nin Şiir Üzerine Mektupları -

“Durmak zorundayım. Usum kendi Düş'üyle uyuşukluğa gömülmüş, başka hiçbir şeye ilgi duymadığı için de tüm işlevini durdurmuştu. Sürekli uykusuzluğunun ortasında yol olup gidecekti. Büyük “Gece”ye çağrıda bulundum, yakarımı duydu ve karanlığını serdi üzerime. Böylece sona ermiş oldu yaşamımın ilk dönemi. İsandı bilincim gölgelerden, usulca uylandı şimdilerde. Yeni bir insan yoğurdu bilincim, doğduğu zaman. “Düş”ünün üstüne varacak yeni baştan.”