^#smrgSAHAF Maziden Gelen Sesler -

Nemli fakat üşütmeyen bir ilkbahar gecesi idi. Açık pencereden rutubetli bir toprak kokusu içeri doluyor, uzaklarda bir köpek uluyordu. Gece gümüşi bir aydınlığa bürünmüştü. Hilalden biraz büyük olan ay, parçalanan ve dağılan bulutlardan aldığı hızla yükseliyordu. Karşı sırtlardan inen ışık seli koyulaşıp açılarak önündeki maniaları devşirir gibi idi. (Kitaptan)